Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Safona, Wybór poezji
 
  • 1.75×
  • 1.5×
  • 1.25×
  • 0.75×
  • 0.5×

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Pobieranie audiobooka

Wybierz wersję dla siebie:

.mp3

Uniwersalny format, obsługiwany przez wszystkie urządzenia.

OggVorbis

Otwarty format plików audio, oferujący wysokiej jakości nagranie.

Lektura zbioru liryków Safony stanowi wyprawę do źródeł kultury europejskiej – w dodatku wyprawę pełną niezwykłego uroku, ponieważ poetka z Lesbos potrafiła zapisać w niewymuszonych frazach swą wrażliwość wobec piękna w każdej postaci: odnaleźć je w szmerze fontanny, woni jaśminu księżycową nocą i wdzięku dziewczyny wkładającej kwietny wieniec na głowę.

Wątki mitologiczne (takie jak rydwan Afrodyty ciągnięty przez gołębie, śmierć Adonisa wśród złotych liści jesieni) wplecione są w naszkicowane obrazy otaczającego świata natury i świata przeżyć w sposób tak naturalny i lekki, że oderwawszy się od lektury, nadal czuć można ich żywy puls.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Safona
Alkajos i Safona, Malarz Brygosa (ok. 470 pne), fot. Bibi Saint-Pol, domena publiczna. Z Akragas (Sycylia).

Safona

Ur.
między 630 a 618 r. p.n.e. w Mitylenie a. Eresos na wyspie Lesbos w Grecji
Zm.
między 604 a 590 r. p.n.e. na wyspie Lesbos w Grecji
Najważniejsze dzieła:
Hymn do Afrodyty, Zgon Adonisa, Pieśń o Attydzie, Zazdrość, Do brata Charakosa i in.

Starogrecka poetka, przedstawicielka twórców liryki eolskiej, obok Pindara i Anakreonta zaliczana najwybitniejszych liryków starożytności. Żyła na przełomie VII i VI wieku p.n.e. Pochodziła z zamożnego rodu arystokratycznego, wcześnie osierocona przez ojca, była wychowywana wraz z trzema braćmi przez matkę. Na wyspie Lesbos, z którą wiąże się jej życie i którą rozsławiła swą poezją, utworzyła wokół siebie grupę złożoną z niezamężnych dziewcząt, które kształciła w zakresie tańca, gry na lirze i poezji. Niektórym z uczestniczek spotkań w domu Safony poświęcone są utwory poetki, niektóre z nich to liryki miłosne. Od nazwy rodzinnej wyspy Safony pochodzi określenie miłość lesbijska, odnoszące się do homoerotycznych relacji między kobietami. Z zachowanych do dziś utworów większość to jedynie mniejsze lub większe fragmenty, jednak nawet w lirycznych ułomkach i drobiazgach znajduje wyraz niezwykła delikatność uczuć, ujmująca prostota i wrażliwość, a także naturalna religijność Safony: wątki wierzeń greckich dochodzą to do głosu w formie obdarzonej wdziękiem i lekkością. W poetyce spuściznę Safony stanowi tzw. strofa saficka, czterowersowa, składająca się z trzech wersów jedenastozgłoskowych i ostatniego pięciozgłoskowego; w poezji polskiej zastosowana została m.in. przez Jana Kochanowskiego w Pieśni X z Ksiąg Pierwszych (,,Kto mi dał skrzydła, kto mię odział pióry").