ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

Artur Schnitzler, Reigen

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Oryginalny tytuł – Korowód bądź Rondo – zapowiada cykliczną strukturę. Utwór składa się z 9 dialogów toczonych w sytuacjach intymnych. Bohaterami są kochankowie reprezentujący różne warstwy wiedeńskiego społeczeństwa.

Każda postać pojawia się dwukrotnie (w dwóch różnych relacjach), co daje autorowi możliwość tworzenia różnych wariantów opowieści o pożądaniu, zdradzie, normach społecznych i ich łamaniu, jak również o wpływie pozycji społecznej na kontakty międzyludzkie.

Sztuka wywołała swego czasu skandal. W roku 1921, po premierowym przedstawieniu, autor został pozwany za obrazę moralności, lecz sąd oczyścił go z zarzutów. Na podstawie Tańca miłości powstało kilka filmów, między innymi Le Ronde (w krajach anglojęzycznych dystrybuowany jako Circle of love), nakręcony przez Rogera Vadima w 1964 r.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Artur Schnitzler
Fot. Ferdinand Schmutzer, domena publiczna, Wikimedia Commons

Artur Schnitzler

Ur.
15 maja 1862 w Wiedniu
Zm.
21 października 1931 w Wiedniu
Najważniejsze dzieła:
Lejtnant Gustl, Taniec miłości, Oczy szeroko zamknięte, Dzienniki

Prozaik i dramaturg austriacki, należący do grupy Młody Wiedeń (obok m.in. Hugo von Hofmannsthala). Jako lekarz wydał kilkadziesiąt artykułów naukowych z dziedziny medycyny. Jako popularny dramaturg miał za sobą historię skandali – za sztukę Lejtnant Gustl i zawartą w niej krytykę oficerskiego kodeksu honorowego utracił stopień oficera w korpusie medycznym, za Taniec miłości został pozwany o obrazę moralności. Znał Zygmunta Freuda, który pochlebnie wyrażał się o jego umiejętnościach obserwacji i ukazywania ukrytych zjawisk psychicznych. I nic dziwnego – Schnitzler jako pierwszy w literaturze niemieckiej zastosował monolog wewnętrzny, a przy tym często poruszał tematy seksualności oraz zakłamania wymuszanego przez normy społeczne. Sam o własnej twórczości mówił: „Piszę o miłości i śmierci. Jakie mogą być inne tematy?".
Dzieła Schnitzlera były wielokrotnie filmowane – najsłynniejszą adaptacją są Oczy szeroko zamknięte w reżyserii Stanleya Kubricka.