Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Paulina Kuczalska-Reinschmit, Nasze cele i drogi

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Tekst z 1897 r., wydany nakładem feministycznego czasopisma „Ster” we Lwowie (od 1907 r. funkcjonowało w Warszawie) stanowi podsumowanie sytuacji kobiet w Polsce i drogowskaz dla najważniejszych bieżących działań. Paulina Kuczalska-Reinschmit daje rys historyczny pokazujący, jak oczywistą rzeczą było w dawnej kulturze polskiej, że kobiety pracowały, a także uczestniczyły w życiu ekonomicznym i politycznym. Znajdowało to np. odzwierciedlenie w przepisie prawa przyznającym własność matce, a po niej córce, do wszystkich ruchomości w domu, ponieważ to ona osobiście je wypracowała. Podobnie każda gospodyni była lekarką: według domowych receptur przekazywanych w rodzinie z matki na córkę zwykła sporządzać „maści, wódki i driakwie” na wszelkie schorzenia. Mieszczki wypracowywały osobisty majątek handlem. Matrony z rodzin możnowładców zarządzały sprawami miast (np. Żółkwi), występowały z powodzeniem w sądach i w ogóle swobodnie zastępowały mężów w zarządzaniu majątkiem, kiedy ci bywali na wojnach, sejmach itp. imprezach.

Autorka jest zdania, że należy powrócić właśnie do tej naszej tradycji i dlatego kształcić dziewczęta na równi z chłopcami w tych samych umiejętnościach oraz sprzyjać praktycznemu wykorzystaniu nabytej wiedzy. Do czegóż to bowiem podobne, co się z czasem porobiło: „Babki na niedźwiedzia szły dla zabawy, w stanowczej chwili potrafiły zarządzić obronę dworu i nie tylko rusznicę, lecz miecz wziąć do ręki — wnuczki mdlały na widok pająka”.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Paulina Kuczalska-Reinschmit
Autor nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons

Paulina Kuczalska-Reinschmit

Ur.
15 stycznia 1859 w Warszawie
Zm.
13 września 1921 w Warszawie
Najważniejsze dzieła:
Nasze drogi i cele. Szkic do programu działalności kobiecej (1897), Stan wykształcenia kobiet w Polsce (1902), Historia ruchu kobiecego (1903), Młodzież żeńska i sprawa kobieca (1906), Wyborcze prawa kobiet (1907), Siostry (dramat psychologiczny (1908).

Nazywana Wodzem, Hetmanką, Sterniczką polska feministka i działaczka społeczna, wydawczyni i publicystka.
Pochodziła z rodziny ziemiańskiej osiadłej w guberni kijowskiej; jej matka, Ewelina z Jastrzębiec-Porczyńskich, która należała do grupy Entuzjastek Narcyzy Żmichowskiej. W 1879 r. Paulina Kuczalska wyszła za mąż za Stanisława Reinschmita, wysokiego urzędnika Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego; mąż zaraził ją chorobą weneryczną, w wyniku której straciła oko. Po rozstaniu z mężem, który przejął opiekę nad ich synem Leonem, w latach 1885--1889 studiowała nauki ścisłe w Genewie i Brukseli. W 1889 r. wraz z Marią Szeligą wzięła udział w międzynarodowym kongresie organizacji kobiecych w Paryżu.
Publicystyką zajęła się już w 1881 r., jej teksty ukazywały się drukiem na łamach ,,Tygodnika Ilustrowanego", ,,Kuriera Warszawskiego", ,,Kuriera Codziennego" i in. Polemizując m.in. z Orzeszkową, którą skądinąd darzyła ogromną czcią, głosiła konieczność wywalczenia praw politycznych kobiet nawet przed odzyskaniem niepodległości Polski, a poświęcanie kwestii kobiecej sprawie narodowej uważała za bezcelowe i szkodliwe.
W 1894 r. przy Towarzystwie Popierania Przemysłu i Handlu stworzyła Delegację Pracy Kobiet mającą za zadanie walkę o pełny dostęp kobiet do cechów rzemieślniczych oraz prowadzenie kursów zawodowych dla kobiet. W 1907 r. założyła Związek Równouprawnienia Kobiet Polskich. Nakładem organizacji publikowano czasopismo ,,Ster" poświęcone tematyce feministycznej (wcześniej wydawane we Lwowie w l. 1895--1897, zaś w Warszawie od 1907 do 1914). Współpracowały z nią najwybitniejsze ówczesne działaczki feministyczne: Janina Baudouin de Courtenay, Justyna Budzińska-Tylicka, Kazimiera Bujwidowa, Maria Dulębianka, Maria Konopnicka, Iza Moszczeńska, Eliza Orzeszkowa, Józefa Sawicka, Cecylia Walewska; w ,,Sterze" publikowali też m.in. Piotr Chmielowski, Stefan Żeromski i Piotr Włast (ur. jako Maria Komornicka).