Czarne kwiaty dla wszystkich to pierwszy tom poetycki Pawła Kozioła, wydany przez Staromiejski Dom Kultury w 2003 r. Zebrane tu teksty ujawniają głęboko uwewnętrznioną recepcję tradycji barokowej, z jej tropami (jak konstelacje wpatrzonych w siebie lustrzanych odbić), estetyką (jak choćby tytułowe czarne kwiaty) i nieuchronną melancholią. Jednocześnie, konstruując własny styl ekspresji, autor wierszy czerpie twórczo z tego, co wypracował warsztat awangardystów, przez co w zdumionym czytelniku rodzi się podejrzenie, że Czechowicz czy Peiper również wyrastają z barokowych korzeni.
Najpełniej urok tej poezji ujmuje koleżanka po fachu autora, Maria Cyranowicz, w posłowiu zamykającym tomik.
