ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

23:39:04
Janusz Korczak, Dziecko w rodzinie

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Dziecko w rodzinie Janusza Korczaka (pierwsza z trzech części eseju Jak kochać dziecko) — to nie poradnik ani wykład, ale zapis własnych, przepojonych szacunkiem do drugiego człowieka spostrzeżeń i doświadczeń pediatry, pedagoga i humanisty.

Korczak daje propozycję pewnej optyki i postawy uważności, jego książka może być wsparciem dla rodziców i wychowawców, ale nie narzuca żadnych dogmatów i gotowych rozwiązań.

Autor przyjmuje perspektywę dziecka, staje po jego stronie — jednak nie przeciw komukolwiek. Mądry doktor-wizjoner nie waha się mówić o konflikcie dwóch egoizmów między matką i dzieckiem, który wymaga ustalenia własnych, chroniących obie strony granic. Mówi o wstydzie, o złości i nienawiści dzieci, o destrukcyjnej nudzie, o samotności, walce o pozycję w grupie, o seksualności, nierówności płci, powadze doświadczeń płynących z zabaw dziecka.

Nadal, mimo upływu wielu lat, Dziecko w rodzinie Korczaka to książka aktualna w swej fundamentalnej warstwie. Niezmiennie wartościowy jest postulat autora, by „pozwolić dziecku być tym, czym jest”.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Janusz Korczak
autor nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons

Janusz Korczak

Ur.
22 lipca 1878 w Warszawie
Zm.
7 sierpnia 1942 w Obóz zagłady w Treblince
Najważniejsze dzieła:
Król Maciuś Pierwszy, Bankructwo małego Dżeka, Kajtuś Czarodziej, Kiedy znów będę mały, Senat szaleńców; Proza poetycka; Utwory radiowe, Prawo dziecka do szacunku

Właśc. Henryk Goldszmit.
Z wykształcenia i zawodu lekarz, zasłynął jako pedagog i psycholog dziecięcy, twórca niezwykle nowatorskiego systemu wychowawczego, opartego na zasadach demokracji, szczerości, szacunku oraz wszechstronnej aktywizacji społecznej dzieci (np. jego podopieczni redagowali samodzielnie czasopismo ,,Mały Przegląd"). Współtwórca i kierownik żydowskiego Domu Sierot w Warszawie (1912-1942) oraz sierocińca dla dzieci polskich Nasz Dom (1919-1936) mieszczącego się na Bielanach w Warszawie. Wykładowca Instytutu Pedagogiki Specjalnej oraz Wolnej Wszechnicy Polskiej.
Zajmował się publicystyką, współpracując m.in. z czasopismami ,,W słońcu" i ,,Szkoła Specjalna" oraz Polskim Radiem, w którym wygłaszał popularne pogadanki radiowe opublikowane następnie pt. Pedagogika żartobliwa.
W 1942 w getcie warszawskim, pełniąc nieprzerwanie funkcję pediatry i opiekuna sierot, pisał Pamiętnik (wyd. po wojnie w Wyborze pism). Zginął w hitlerowskim obozie zagłady w Treblince wraz z wychowankami swojego zakładu.