Gatunek: Oda

Najważniejsi twórcy

Alkajos, Safona, Anakreont, Symonides z Keos, Pindar, Owidiusz, Horacy, Ronsard; J. Kochanowski, Sz. Szymonowic, I. Krasicki, F. S. Kniaźnin (Oda do wąsów), K. Koźmian, A. Mickiewicz (Oda do młodości), K. Wierzyński, J. Iwaszkiewicz

Utwór wywodzący się z liryki starożytnej Grecji, zwany po polsku pieśnią, po łacinie carmen. Początkowo przeznaczona do śpiewu solowego lub chóralnego pieśń okolicznościowa: pochwalna, modlitewna lub żałobna (dytyramb, epinicjum, epitalamium, epicedium, hymn, pean, tren). Odmiany: oda okolicznościowa (retoryczna, często z inwokacją), filozoficzno-moralna (do jakiegoś ogólnego pojęcia), oda horacjańska (osobista i refleksyjna w tonie). Ta ostatnia wpłynęła na kształt polskiej pieśni stworzony przez J. Kochanowskiego. Obecnie uroczysty, podniosły wierszowany utwór poetycki, sławiący postać, wydarzenie lub ideę.

• autor: Karolina Rosa