Zygmunt Krasiński
Irydion
Zrywa jej welon. Pryśnij obsłono duszy mojej! Porywa ją w objęcia. Usta, zostawcie na tym...
Zrywa jej welon. Pryśnij obsłono duszy mojej! Porywa ją w objęcia. Usta, zostawcie na tym...
Czyś nie słyszała od wielu świętych, że już bliskie czasy? Czy nie pamiętasz słów Jedynego...
Daruj im, Ojcze, bo nie wiedzą, co czynią.
Tamten dziwne cierpi...
Istnieją liczne wyobrażenia apokaliptyczne, przewidywania dotyczące tego, w jaki sposób będzie wyglądał finał naszej egzystencji na ziemi (od Objawienia św. Jana do wiersza Miłosza W dniu końca świata). Związane są z tym niekiedy pouczenia moralne, wezwania do nawrócenia i poprawy postępowania. Roztaczający taką wizję, formułuje często jednocześnie poglądy na temat kondycji ludzkiej i przeznaczenia, oceny historii itp. Niekiedy świat jest opisywany jako pozostający już teraz w agonalnym stanie — obie wielkie rewolucje europejskie (francuska i rosyjska) oraz Wiosna Ludów były określane jako nieomylny początek końca świata.