Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 455 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Tadeusz Boy-Żeleński

Tadeusz Boy-Żeleński

Sortuj:

Epika Tadeusz Boy-Żeleński

Modernizm Dwudziestolecie międzywojenne Esej Felieton Humoreska Opowiadanie Publicystyka Aktor Alkohol Anioł Artysta Asceta Bezsilność Bieda Bóg Bogactwo Bohater Bohaterstwo Brud Buntownik Chłop Chleb Choroba Chrystus Ciąża Ciało Cierpienie Cnota Córka Cud Czarownica Czary Czas Dama Dar Dekadent Diabeł Dorosłość Doskonałość Drzewo Duch Duma Dusza Dwór Dworek Dworzanin Dzieciństwo Dziecko Dziedzictwo Dziewictwo Emigrant Erotyzm Fałsz Filozof Flirt Głód Głupiec Głupota Góry Gość Gospodarz Gra Grzech Grzeczność Handel Historia Honor Idealista Imię Interes Ironia Język Jedzenie Kabaret Kara Katastrofa Kawiarnia Kłamstwo Kłótnia Klęska Kobieta Kobieta demoniczna Kobieta "upadła" Kochanek Kochanek romantyczny Koń Kondycja ludzka Konflikt Konflikt wewnętrzny Koniec świata Korzyść Kradzież Król Krzywda Ksiądz Książka Księżyc Lekarz List Literat Los Lot Lud Mądrość Mąż Małżeństwo Marzenie Matka Mędrzec Mężczyzna Melancholia Miasto Mieszczanin Miłość Miłość niespełniona Miłość platoniczna Miłość romantyczna Miłość silniejsza niż śmierć Miłość spełniona Miłość tragiczna Miłosierdzie Młodość Moda Modlitwa Morderstwo Muzyka Myśl Nadzieja Narkotyki Naród Natura Nauczyciel Nauka Niemiec Nienawiść Nuda Obcy Obowiązek Obraz świata Obrzędy Obyczaje Odrodzenie Ofiara Ojciec Ojczyzna Oko Okrucieństwo Opieka Pamięć Pan Państwo Patriota Piękno Pieniądz Pies Pijaństwo Plotka Pocałunek Podróż Podstęp Poeta Poetka Poezja Pogrzeb Pojedynek Pokusa Polak Polityka Polska Poród Postęp Pożądanie Pozory Pozycja społeczna Praca Prawda Prawnik Prawo Prorok Przebranie Przeczucie Przedmurze chrześcijaństwa Przemiana Przemijanie Przemoc Przyjaźń Przysięga Przywódca Ptak Radość Raj Religia Rewolucja Robak Rodzina Rosja Rosjanin Rozczarowanie Rozkosz Rozstanie Rycerz Ślub Śmiech Śmierć Śpiew Święto Świętoszek Święty Świt Sąd Salon Samobójstwo Samotnik Samotność Sarmata Seks Sen Serce Sielanka Sierota Sława Słońce Słowo Sługa Społecznik Sport Spotkanie Spowiedź Sprawiedliwość Starość Stolica Strój Sumienie Syn Szaleństwo Szantaż Szatan Szczęście Szkoła Szlachcic Sztuka Tajemnica Taniec Tęsknota Teatr Testament Trucizna Twórczość Ucieczka Uczeń Uczta Upadek Uroda Urzędnik Walka Walka klas Warszawa Wiadomość Wiara Wiatr Wieczór Wiedza Wierność Wierzenia Wieś Władza Wojna Wolność Wróg Współczucie Wspomnienia Wstyd Wychowanie Wygnanie Wyrzuty sumienia Żart Żołnierz Żona Życie snem Żyd Zabawa Zabobony Zazdrość Zbrodnia Zbrodniarz Zdrada Zdrowie Zgoda Zło Zmysły Zwątpienie Zwycięstwo

O autorze

Tadeusz Boy-Żeleński
autor nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons

Tadeusz Boy-Żeleński

Ur.
21 grudnia 1874 w Warszawie
Zm.
4 lipca 1941 w Lwów
Najważniejsze dzieła:
Słówka (zbiór), Piekło kobiet, Marysieńka Sobieska, Plotka o „Weselu” Wyspiańskiego, Flirt z Melpomeną, Dziewice konsystorskie

Pisarz, poeta, krytyk teatralny i literacki, tłumacz i popularyzator kultury francuskiej, publicysta, działacz społeczny, z zawodu lekarz.
Matka Boya była wychowanicą i przyjaciółką Narcyzy Żmichowskiej, ojciec - znanym kompozytorem.
Spokrewniony z Tetmajerami, uczestnik wesela Lucjana Rydla, opisanego przez Wyspiańskiego, później ożenił się z Zofią Pareńską, która była pierwowzorem Zosi z Wesela. W młodości hulaka i karciarz, przyjaciel Stanisława Przybyszewskiego, nieszczęśliwie zakochany w jego żonie Dagny. Studiował medycynę, następnie wyjechał na praktyki do Francji, gdzie odkrył francuską piosenkę, kabarety i powieści Balzaka. Zakochany w Paryżu, po powrocie zaczął tłumaczyć francuską literaturę, aby ,,stworzyć sobie namiastkę Francji". Współtwórca kabaretu ,,Zielony Balonik", autor wielu piosenek i wierszyków z jego repertuaru. Jako lekarz kolejowy i pediatra stykał się z biedą i cierpieniem, jako działacz społeczny propagował więc świadome macierzyństwo i właściwą opiekę nad niemowlętami. Po pierwszej wojnie światowej porzucił medycynę i został recenzentem teatralnym oraz publicystą. Krytykowany przez środowiska prawicowe za wyśmiewanie rzeczy i spraw szacownych, które sam uważał za ,,niezbyt godne szacunku". W 1927 r. rząd francuski odznaczył go Legią Honorową za jego pracę tłumacza. Zamordowany przez hitlerowców wraz z innymi profesorami Uniwersytetu Lwowskiego.