Przypisy

Hectora quis nosset, felix si Troia fuisset (łac.) — Któż by znał Hektora, gdyby Troja była szczęśliwa? (Owidiusz, Tristia, IV, 3, 75). [przypis redakcyjny]

Hectorem quis nosset, felix si Troia fuisset (łac.) — któż by znał Hektora, gdyby Troja była szczęśliwa (Ovidius, Tristia, IV 3, 75). [przypis redakcyjny]

Helsonoriam et Cronoburgum (łac.) — Helsingör i Kronburg. [przypis redakcyjny]

heredissa (z łac.) — dziedziczka. [przypis redakcyjny]

hibernorum (łac.) — zasług zimowych. [przypis redakcyjny]

Hic est piscis, quem Sua Dominatio diabolum nominavit (łac.) — Oto ryba, którą Waszmość nazwał diabłem. [przypis redakcyjny]

hic et nunc (łac.) — niezwłocznie. [przypis redakcyjny]

hic labor juvabit (łac.) — praca ta zajmie. [przypis redakcyjny]

hilari fronte (łac.) — pogodnym czołem. [przypis redakcyjny]

hilari fronte (łac.) — z pogodnym czołem. [przypis redakcyjny]

hoc bonum (łac.) — to dobro. [przypis redakcyjny]

hoc mihi pietas, hoc pia lingua odit (łac.) — to mam za cnotę, tego wzdrygają się uczciwe usta. [przypis redakcyjny]

Hodie mihi, cras tibi (łac.) — dzisiaj mnie, jutro tobie. [przypis redakcyjny]

hominem iniuriatum (łac.) — człowieka skrzywdzonego. [przypis redakcyjny]

Homo est (…) trutina (łac.) — Człowiek jest wzorem bezsilności, łupem czasu, igrzyskiem losu, obrazem niestateczności, szalą zawiści i niedoli. [przypis redakcyjny]

homo novus (łac.) — człowiek nowy. [przypis redakcyjny]

homo sapiens (łac.) — dosł. człowiek rozumny; łac. nazwa dla zoologicznego gatunku: człowiek; do utworów literackich wprowadzona wówczas przez tytuł trylogii powieściowej Przybyszewskiego. [przypis redakcyjny]

honeste (łac.) — z uszanowaniem. [przypis redakcyjny]

honorifice (łac.) — zaszczytnie, bez uszczerbku mej sławy. [przypis redakcyjny]

honorifice (łac.) — ze czcią, grzecznie, uprzejmie. [przypis redakcyjny]

honoris causa (łac.) — określenie honorowego tytułu naukowego bądź godności honorowej. [przypis redakcyjny]

honoris gratia (łac.) — dla oddania czci. [przypis redakcyjny]

honoris palmam (łac.) — klejnot czci. [przypis redakcyjny]

honoris palmam (łac.) — palmę sławy, cały zaszczyt. [przypis redakcyjny]

hora canonica (łac.) — godzina kanoniczna, tu: pora obiadu. [przypis redakcyjny]

Horae diurnae (łac.) — godziny dnia; tu: książki do nabożeństwa, zawierające modlitwy na różne godziny dnia. [przypis redakcyjny]

horribile dictu (łac.) — strach się przyznać. [przypis redakcyjny]

Horror (łac.) — zgroza. [przypis redakcyjny]

Hostibus agitatus (łac.) — pędzony przez wrogów. [przypis redakcyjny]

hostiliter (łac.) — po nieprzyjacielsku. [przypis redakcyjny]

hostis, hostis (łac.) — wróg, obcy, tu C. lm hostibus: wrogom. [przypis redakcyjny]

hostis patriae et reus criminis laesae maiestatis (łac.) — nieprzyjacielem ojczyzny i winnym zbrodni obrazy majestatu. [przypis redakcyjny]

hucusque (łac.) — dotąd. [przypis redakcyjny]

huic operi (łac.) — temu dziełu. [przypis redakcyjny]

humerał (z łac.) — białe, lniane chusty, wdziewane przez księdza pod albę i ornat. [przypis redakcyjny]

humillime (łac.) — najuniżeniej. [przypis redakcyjny]

humillimus servus (łac.) — najniższy sługa. [przypis redakcyjny]

hunc et non alium (łac.) — tego, a nie innego. [przypis redakcyjny]

hunc nexum, hanc copulam (łac.) — ten związek, tę spójnię. [przypis redakcyjny]

iactantia (łac.) — chełpliwość. [przypis redakcyjny]

Iam perditae rei patrocinari (łac.) — bronić tak złej sprawy. [przypis redakcyjny]

Ianuarii (łac.) — stycznia. [przypis redakcyjny]

idolum (starop., z łac.) — bałwan. [przypis redakcyjny]

igne et ferro (łac.) — ogniem i żelazem. [przypis redakcyjny]

Ille enim magnus et nobilis est, qui more magnae ferae scit latratus canum securus exaudire (łac.) — Ten bowiem jest wielki i szlachetny, kto zwyczajem wielkiego zwierza słucha spokojnie szczekania psów (Seneka, De ira, XI, 32, 2; cytat niedokładny). [przypis redakcyjny]

illustrissimus princeps (łac.) — najjaśniejszy książę. [przypis redakcyjny]

imainacja (z łac. imaginatio) — wyobraźnia, wyobrażenie. [przypis redakcyjny]

imainować sobie (daw., z łac.) — imaginować sobie, wyobrażać sobie. [przypis redakcyjny]

imbelles (łac.) — niewojennych. [przypis redakcyjny]

imbibere (łac.) — skorzystać. [przypis redakcyjny]

immarcescibilem (łac.) — niezwiędłe, niezatarte. [przypis redakcyjny]

immediate (łac.) — bezpośrednio. [przypis redakcyjny]

immunitatem (łac.) — wolności. [przypis redakcyjny]

immunitatis (łac.) — przywilej nietykalności. [przypis redakcyjny]

imo praxim (łac.) — mimo zwyczaju. [przypis redakcyjny]

impari nec eo quem Veritas meretur affectu (łac.) — nie z takim samym uczuciem i nie z takim, na jakie by prawda zasługiwała. [przypis redakcyjny]

imparitatem zadać (z łac.) — uznać za niegodnego. [przypis redakcyjny]

impedimenta (łac.) — przeszkody. [przypis redakcyjny]

impedimenta (łac.) — przeszkody, utrudnienia. [przypis redakcyjny]

impedimentum (z łac.) — przeszkoda; tu B. lm impedimenta. [przypis redakcyjny]

impediment (z łac.) — przeszkoda, kłopot. [przypis redakcyjny]

impediment (z łac.) — przeszkoda. [przypis redakcyjny]

impediment (z łac.) — przeszkoda, trudność. [przypis redakcyjny]

imperatores (łac.) — tutaj: przodownicy młodzieży. [przypis redakcyjny]

imperiose (łac.) — hardo. [przypis redakcyjny]

imperiosus mulier (łac.) — chciwy władzy babsztyl. [przypis redakcyjny]

imperium (łac.) — cesarstwo. [przypis redakcyjny]

imperium (łac.) — państwo. [przypis redakcyjny]

imperium potissimum floret (łac.) — państwo najbardziej kwitnie. [przypis redakcyjny]

imponere (łac.) — wmówić. [przypis redakcyjny]

importuny (z łac.) — natręty. [przypis redakcyjny]

im summa cum invidia (łac.) — z najwyższym niezadowoleniem. [przypis redakcyjny]

im ultro (łac.) — sami, bez przymusu. [przypis redakcyjny]

in absentia (łac.) — w nieobecności. [przypis redakcyjny]

in absolutis dominiis: sic voto sic jubeo, stet pro ratione voluntas (łac.) — w państwach samowładnych: tak chcę, tak każę; za powód niech starczy wola. [przypis redakcyjny]

in abstracto (łac.) — jest abstrakcją, tzn. w rzeczywistości nie istnieje. [przypis redakcyjny]

in accessu (łac.) — w przystępie. [przypis redakcyjny]

in acie (…) (łac.) — na wojnie … w kuchni. [przypis redakcyjny]

in activitatem (łac.) — w wykonywanie czynności. [przypis redakcyjny]

in adjectivo (łac.) — dosłownie: w przymiotniku, dodatkowo. [przypis redakcyjny]

in adversis et prosperis cum cotiservatione (łac.) — w przeciwnych i pomyślnych okolicznościach z zachowaniem. [przypis redakcyjny]

in aemulam (łac.) — w wrogą. [przypis redakcyjny]

in aequa lance (łac.) — na równej szali. [przypis redakcyjny]

in aeternum (łac.) — na wieczność. [przypis redakcyjny]

in aeternum (łac.) — na wieki. [przypis redakcyjny]

in aleam fortunae (łac.) — na los szczęścia. [przypis redakcyjny]

in aleam (łac.) — na rozgrywkę, na szaniec. [przypis redakcyjny]

in alio proposito occurrentem materiam (łac.) — rzecz, która się nawija w innej rozprawie. [przypis redakcyjny]

in anno (łac.) — roku. [przypis redakcyjny]

in anno (łac.) — w roku. [przypis redakcyjny]

in anno praeterito (łac.) — w roku przeszłym. [przypis redakcyjny]

in aperium evasit amicitia odium (łac.) — zerwana przyjaźń zamieniła się w otwartą nienawiść. [przypis redakcyjny]

inappellabilitatem (łac.) — nieodwołalność. [przypis redakcyjny]

in armis exsistit (łac.) — pod bronią się znajduje. [przypis redakcyjny]

in armis (łac.) — pod bronią. [przypis redakcyjny]

in armis nascuntur Poloni (…) (łac.) — Polacy rodzą się w zbroi, prawdziwe to plemię tęgiego Marsa i Bellony… Zygmunt zasłużył sobie u Pawła Jowiusza, znakomitego historyka, że go umieścił w szeregu trzech owych bohaterów: Karola V cesarza, Franciszka I króla Francji i jego, króla polskiego… Gdyby nie panowali razem, to każdy z nich godzien by był władać światem całym. [przypis redakcyjny]

in armis pro parte (łac.) — pod bronią po stronie. [przypis redakcyjny]

in articulo mortis (łac.) — w obliczu śmierci. [przypis redakcyjny]

inaudito exemplo (łac.) — niesłychanym przykładem. [przypis redakcyjny]

inauguratus (łac.) — ogłoszony. [przypis redakcyjny]