Henryk Sienkiewicz
Potop, tom trzeci
— Pojmuję twoją desperację… ale zawsze… tyś, widzisz, zdrajcę ojczyzny wypuścił, który ciężkie paroksyzmy na Rzeczpospolitą...
— Pojmuję twoją desperację… ale zawsze… tyś, widzisz, zdrajcę ojczyzny wypuścił, który ciężkie paroksyzmy na Rzeczpospolitą...
gdy zaś przyszło do Ewangelii i wszystkie szable naraz wysunęły się z pochew na znak...
— Rozważam w duszy, jak odmienny jest wasz świat od tego świata, którym włada nasz Nero...
Wiedziała więc, że w tym pałacu grozi jej zguba, o której zresztą ostrzegała ją w...
Chilo wpatrzył się w jasny blask miesięczny i wolnym, stłumionym głosem począł mówić o śmierci...
W miarę jednak, jak młody patrycjusz i jego towarzysze posuwali się naprzód, naokół migało coraz...
I dla tych ludzi nie było w tej chwili Rzymu, nie było szalonego cezara, nie...
Droga była jednak długa, więc chwilami myślał także o przepaściach, jakie wykopała między nim a...
— Patrz na nas: nie ma dla nas rozłączeń, nie ma boleści i cierpień, a jeśli...
Kryspus, który był człowiekiem starym, surowym i pogrążonym w ciągłym uniesieniu, zgodził się na zamiar...
Na postawę określaną tym słowem składają się rozmaite czynności związane z obrzędowością religijną wykonywane tak w sferze publicznej, jak prywatnej. W polskiej literaturze znajdziemy przykłady pobożnych praktyk właściwych religiom starożytnym (Egiptu, Grecji, Rzymu oraz pogańskich Słowian), judaizmowi, chrześcijaństwu oraz islamowi. Pobożne praktyki mają za zadanie porządkować ludzką egzystencję i nadawać (lub potwierdzać) jej sens; służą też regulowaniu relacji społecznych. Przeciwieństwem pobożności jest fałszywe, świętoszkowate zachowanie.