Władysław Stanisław Reymont
Ziemia obiecana, tom pierwszy
Siedziała, wachlując się lekko, nie patrzyła na niego, nie patrzyła na nikogo, chociaż jej promienne...
Siedziała, wachlując się lekko, nie patrzyła na niego, nie patrzyła na nikogo, chociaż jej promienne...
Nie wiedział nieszczęsny pan Michał, że jest prawo większe i starsze od wszelkich ludzkich, na...
Najstarsi ludzie mówią, że przeciw sercu i hetmański rozkaz na nic. Wola boska, że się...
Miała tedy o czym rozmyślać panna Aleksandra, a może tęskniła do nieznanego. W sercu czystym...
„Co będziem dla niej męża po świecie szukać! — mówili starzy na umyślnej sesji, na której...
Zmienił się tylko dla niej, lecz poza tym jednym uczuciem pozostało mu w piersi dawne...
Rozum mówi, że ta nauka jest boska i najlepsza, serce to czuje, a takim dwom...
Motywem tym szczególnie chętnie posługiwano się w literaturze okresu preromantyzmu (por. Cierpienia młodego Wertera Goethego) i romantyzmu, kiedy to serce przeciwstawiano rozumowi. Pod nazwą serce kryje się czasem intuicja, umiejętność współodczuwania z innymi, zdolność do miłości i miłosierdzia, wrażliwość, pozaracjonalna mądrość, czy wiedza, a wreszcie — dusza.