Motif: Chłop,
motif: Przywódca,
genre: Dramat poetycki

Dzięki temu motywowi mamy możliwość wskazania w utworach na postaci chłopów, charakterystyczny dla ludności wiejskiej system wartości, wzory zachowań, obyczaje, wierzenia, a także sposób współistnienia z innymi klasami społecznymi (zob. też: lud).

Zawsze wiedziano i pisano o tym, że ktoś, kto przewodzi wspólnocie musi mieć specyficzne cechy charakteru np. siłę charakteru i przekonywania (choćby podczas przemówień publicznych) charyzmę, rozwagę i umiejętność przewidywania, dar panowania nad własnymi emocjami połączony ze zdolnością kierowania uczuciami innych. W polskiej kulturze szczególne miejsce zajęła idea wodza jako przywódcy tyleż politycznego i duchowego, co wojskowego; symbolem stał się tu Napoleon (ideę napoleońską wyznawał z zapałem nie tylko Rzecki w Lalce, ale miał on wielkiego poprzednika w osobie Mickiewicza). Przyczynę klęski powstania listopadowego upatrywano przede wszystkim w tym, że Polakom zabrakło przywódcy, który dzięki swojemu zdecydowaniu i wizji potrafiłby przezwyciężyć wewnętrzne antagonizmy wśród powstańców i poprowadzić ich ku zwycięstwu. Widmo takiej idei wodza powraca potem w Weselu Wyspiańskiego.

Najważniejsi twórcy

J. Giraudoux (Elektra), Michel de Ghelderode (Escurial), J. Zawieyski (Mąż doskonały), T. S. Eliot (Mord w katedrze), Anna Świrszczyńska (Orfeusz)

Gatunek dramatu, który rozwinął się w XX w. Charakteryzuje się swobodną kompozycją, różnorodnością odniesień stylizacyjnych i poetyckością języka. Zawiera elementy alegoryczne, metaforyczne przypowieściowe lub symboliczne. Nawiązuje do takich form dramatu jak tragedia antyczna, teatr średniowieczny, dramat romantyczny. Jego tematyka opiera się na motywach mitologicznych, biblijnych, legendowych lub historycznych.

• autor: Olga Krawczak