Leo Lipski
Piotruś
Wieczorem burza stoi na zachodzie. Światło otulone bordowym zamszem przecieka przez chmury na ciemny już...
Wieczorem burza stoi na zachodzie. Światło otulone bordowym zamszem przecieka przez chmury na ciemny już...
Z głębi boru leciał i kulą w powietrzu toczyć się zdawał szum do głuchego turkotu...
Poruszał się swobodnie, był trzeźwy, myślał jasno i szybko, tylko nic go nie obchodziło; ani...
Widzenie znikło, Wokulski ocknął się. Był znowu tylko człowiekiem zbolałym i słabym; ale w jego...
W głowie mi szumiało od wywodów doktora, a on tymczasem ciskał się na ulicy jak...
Czy też domyślił się, żeśmy tylko o nim mówili? i co on, biedak, czuł mając...
Jakoż niebawem morze poczęło się wzdymać i bałwanić z najgłębszych odmętów; potężna fala jęła walić...
Panie, wszak wiecie, iż na siedem dni przed mgłą i na siedem dni po mgle...
I snadź Pan Jezus pofolgował swemu miłosierdziu, chociaż bowiem nazajutrz zrobiło się tak gorąco, znojnie...
Była też kilka razy burza. Za dnia i w nocy. Za pierwszym razem była za...
Wiele jest w literaturze fragmentów opisujących to zjawisko atmosferyczne, będącego często odzwierciedleniem gwałtownych uczuć bohatera czy podmiotu lirycznego (jak w Sonetach krymskich Mickiewicza) lub obrazem groźnego oblicza przyrody, czy w ogóle świata (jak w Cierpieniach młodego Wertera Goethego, Chłopach Reymonta).