Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Motyw: Antysemityzm

Twórczość

powieść fantastyczna Średniowiecze Renesans Barok Oświecenie Romantyzm Pozytywizm Modernizm Dwudziestolecie międzywojenne Współczesność Aforyzm Jerzy Andrzejewski Autor nieznany Krzysztof Kamil Baczyński Wacław Berent Tadeusz Borowski Tadeusz Boy-Żeleński Pola Braun Wanda Ewa Brzeska Karel Čapek Joseph Conrad Gusta Dawidsohn-Draengerowa Dramat Dramat romantyczny Dramat szekspirowski Dramat współczesny Epika Epos Esej Felieton Anatole France Zygmunt Gloger Johann Wolfgang von Goethe Czesław Halicz (właśc. Czesława Endelmanowa-Rosenblattowa) Halina Górska Cezary Jellenta Jędrzej Kitowicz Janusz Korczak Zygmunt Krasiński Ferdynand Kuraś Liryka List Gustav Meyrink Adam Mickiewicz Friedrich Nietzsche Nowela Opowiadanie Pamiętnik Blaise Pascal Plankt Poemat Pogadanka Adelheid Popp Powieść powieść dla dzieci i młodzieży powieść historyczna powieść obyczajowa Marcel Proust Proza poetycka Bolesław Prus Ksawery Pruszyński Stanisław Przybyszewski Reportaż Reportaż podróżniczy Władysław Stanisław Reymont Maria Rodziewiczówna Rozprawa Rozprawa polityczna Maurycy Schlanger William Shakespeare (Szekspir) Józef Siemiradzki Henryk Sienkiewicz Juliusz Słowacki Jan Słomka Antoni Sobański Stanisław Staszic Władysław Syrokomla Noemi Szac-Wajnkranc Taras Szewczenko Tragedia Traktat Zofia Urbanowska Otto Weininger Hadassa Estera Weiss Wiersz Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy) Bogdan Wojdowski Kazimierz Wyka Stefan Żeromski Marian Zdziechowski

Motyw: Antysemityzm

Uwzględniliśmy na naszej liście antysemityzm, aby nie oznaczać neutralnym określeniem Żyd tych fragmentów, które, traktując wprawdzie o Żydach, stanowią jednak wypowiedzi oparte na stereotypach, nasycone uprzedzeniami, pogardą, czy nienawiścią. Postanowiliśmy wskazywać neutralne wypowiedzi o antysemityzmie i jego przejawach (są takie np. w pamiętnikach Rzeckiego), jak również wypowiedzi o charakterze antysemickim (np. Lisieckiego w Lalce). Te ostatnie nie rzucają oczywiście cienia na autora tekstu, nie wyrażają jego poglądów, lecz charakteryzują fikcyjną postać; nie określają też wymowy utworu.
Antysemityzm jest uprzedzeniem opartym na przeświadczeniu, że Żydzi stanowią wcielenie zła (w różnych postaciach — od ekonomicznej po metafizyczną) i że jest to cecha nieusuwalna. Antysemityzm religijny cechuje przeświadczenie, że zmiana religii nie zmienia ,,natury" Żydów i że ochrzczeni są oni nawet bardziej niebezpieczni, bo trudniej rozpoznawalni (por. kreacja postaci przechrztów w Nie-Boskiej komedi). Najłatwiej rozpoznawalny antysemityzm rasistowski odwołuje się bezpośrednio do metaforyki krwi, ale ucieleśnienie stereotypu Żyda nie jest wcale dziełem antysemitów operujących pojęciem rasy. Stereotyp ten wyrósł właśnie z utożsamiania Żydów ze złem, a więc szatanem, który, jak wiadomo, ma przypisane określone cechy fizyczne. Podczas gdy aniołowie bywają często blondynami, diabeł jest raczej czarnowłosy i śniady, ma haczykowaty nos, często jest chromy (kuleje) itp.; ponadto dziedziną, w której króluje szatan, jest sfera materialna świata; dlatego np. kusząc do zaprzedania duszy, swym ofiarom często proponuje bogactwo i władzę. Można powiedzieć, że baśniowo-moralitetowy obraz diabła przygotował treści użyte do budowy stereotypu Żyda (por. J. Trachtenberg, Diabeł i Żydzi. Średniowieczna koncepcja Żyda a współczesny antysemityzm, Gdynia 1997); takie pomieszanie obrazu Żyda i szatana jako głównych wrogów Chrystusa znajdziemy np. u Kasprowicza (Na wzgórzu Śmierci). Ponadto utożsamienie tego rodzaju, prowadzące do przesunięcia Żydów w sferę mityczno-fantastyczną ułatwia ich dehumanizację w sferze wyobraźniowej, stanowiącą pierwszy krok ku realnej eliminacji. Oczywiście innym ważnym składnikiem antysemityzmu jest zastosowanie koncepcji obcego oraz koncepcji narodów jako tworów przede wszystkim duchowych (stworzonych przez Boga na początku czasów), a przy tym przypisanych odpowiedniej ziemi, terenowi wyznaczonemu im przez Boga do życia i realizacji określonej misji. W tym kontekście figura Żyda Wiecznego Tułacza była wykorzystywana przez antysemityzm dziewiętnastowieczny, rozwijający się wraz z ideą narodową. Wśród symptomów dyskursu antysemickiego można wskazać m.in. używanie lp., kiedy mówi się o cechach całej grupy (w zdaniach typu: ,,Żyd zawsze jest...”, co automatycznie prowadzi do wygodnego uproszczenia i schematyzacji, a także wstępnego usunięcia wszelkiej możliwości istnienia różnorodności, wyjątków itp.) oraz alogiczność polegającą na przypisywaniu Żydom jednocześnie sprzecznych cech (siły i słabości, mądrości i głupoty itd.).