Rozmowa dwóch władców — króla Egiptu i tyrana wyspy Samos, Polikratesa.
Rozprawiają o szczęściu — tyran opowiada, jak bardzo ono mu sprzyja. Jak na potwierdzenie tych słów zjawia się goniec, który przynosi głowę jednego z największych wrogów władcy. Egipcjanin ostrzega Polikratesa, by ten nie ufał za bardzo chwilowemu szczęściu, bo niebawem los się może odmienić. Wtedy nadchodzą wieści o kolejnym zwycięstwie tyrana. Król podsuwa mu pomysł — bo ostrzeżenie pobudziło Polikratesa do pewnych wątpliwości — aby ten z własnej woli pozbył się czegoś cennego, jako ofiarę dla bogów. Polikrates postanawia wrzucić w wodę swój najcenniejszy pierścień. Czy w ten sposób uchroni się przed odmianą losu?
Ballada Fryderyka Schillera Pierścień Polikratesa powstała w 1797 roku. Fryderyk Schiller to niemiecki poeta, filozof, dramaturg drugiej połowy XVIII wieku. Był przedstawicielem tzw. okresu Sturm und Drang, czyli Burzy i naporu. Zasłynął przede wszystkim jako autor Zbójców, Dziewicy Orleańskiej i Ody do radości. Jego twórczość była inspiracją m.in. dla Adama Mickiewicza.
