Reprezentatywny wybór dialogów Lukiana, przedstawiający najbardziej znane i typowe jego utwory tego gatunku, przede wszystkim satyryczne, wyśmiewające różne szkoły filozoficzne, wyszydzające bogów wyobrażanych na wzór ludzi, przesądy religijne, zabobony, wiarę w zjawiska nadprzyrodzone.
Zbiór, poprzedzony wstępem tłumacza, Władysława Witwickiego, znanego z popularnych przekładów dialogów Platona, zawiera następujące utwory:
1. Zgromadzenie bogów (Rada bogów),
2. Zeus ma trudności w dyskusji (Zeus wzięty na spytki),
3. O ofiarach,
4. O żałobie (O opłakiwaniu umarłych),
5. Cynik,
6. Miłośnik nieprawdy albo niedowiarek (Łgarz albo niedowiarek),
7. Wyprzedaż typów życia (Licytacja żywotów filozoficznych),
8. Rybak (Rybak albo zmartwychwstali),
9. Pijatyka albo Lapitowie (Uczta albo Lapitowie),
10. Rozmowa Jaskółeczki i Rosiczki (Rozmowy heter: X. Chelidoniona i Droza),
11. Przeprawa na drugą stronę (Przeprawa przez Styks albo tyran) oraz
12. Rozmowy bogów.
Co prawda współcześnie podczas lektury pism Lukiana przydaje się pewna znajomość mitologii Greków i Rzymian oraz historii filozofii greckiej — z tego powodu wydanie Wolnych Lektur zaopatrzono w liczne przypisy objaśniające — ale w zamian, jak zauważa tłumacz we wstępie: „Lukian ma wartość nie tylko dlatego, że daje obraz pewnych poglądów swojej epoki. On ludzi inteligentnych skłania i dziś do myślenia, a robi to w sposób obrazowy, plastyczny i barwny. Mniej inteligentnych gorszy. Trzeba z nimi współczuć, ale można to przeboleć”.
