Doktor Piotr

czytaj online

2×
1.75×
1.5×
1.25×
1×
0.75×
0.5×

Czyta: Jan Peszek, reż. Marcin Cisło Dofinansowano ze środków: Akademia Orange.

?

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.pdf

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.epub

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

.mobi

inne formaty

Pobieranie audiobooka

Wybierz wersję dla siebie:

.mp3

Uniwersalny format, obsługiwany przez wszystkie urządzenia.

.mp3

OggVorbis

Otwarty format plików audio, oferujący wysokiej jakości nagranie.

.ogg

DAISY

Format dla osób z dysfunkcjami czytania.

DAISY

Poruszająca opowieść o konflikcie pokoleń i ideałów, o przepaści między ojcem a synem i ludźmi różnych epok i systemów wartości.

Zubożałego szlachcica Dominika Cedzynę przy życiu trzyma jedno — ukochany syn Piotr, student chemii na politechnice w Zurychu. To z myślą o nim, swojej chlubie i pociesze, podjął pewne decyzje; to by móc łożyć na jego studia, znosi kpiny pracodawcy i usiłuje odnaleźć się w nowej, wymagającej rzeczywistości, w której on, szlachcic, podlega Bijakowskiemu, synowi robotnika.

Z kolejnym listem od Piotra przychodzi ciężki cios — chłopak decyduje się po studiach podjąć pracę za granicą. Dominika pożera tęsknota i rozpacz, wybór syna jest dla niego kompletnie niezrozumiały. Na szczęście jest jeszcze nadzieja — Piotr przyjeżdża odwiedzić ojca.

Niestety, okazuje się, że cena wykształcenia była wyższa niż chłopak zakładał. Czy możliwe jest porozumienie tak różnych ludzi? Czy można spłacić taki dług?

O autorze

Stefan Żeromski

Ur.: 14 października 1864 r. w Strawczynie (Kieleckie)
Zm.: 20 listopada 1925 r. w Warszawie
Najważniejsze dzieła:: nowele: Rozdziobią nas kruki, wrony, Siłaczka, Doktor Piotr (1895); powieści: Syzyfowe prace (1897); Ludzie bezdomni (1899); Popioły (1904), Wierna rzeka (1912), Przedwiośnie (1924); dramaty: Róża (1909), Uciekła mi przepióreczka (1924)

Prozaik, publicysta i dramatopisarz okresu Młodej Polski. Pseudonimy: Maurycy Zych, Józef Katerla. Zaznał biedy, pochodził ze zubożałej szlachty, wcześnie stracił rodziców, pracował jako korepetytor i guwerner oraz bibliotekarz. W latach 1892-1896 w Zurychu zetknął się z polską radykalną emigracją. Idee socjalizmu i syndykalizmu były mu równie bliskie jak polskie racje narodowe i państwowe. Zabierał głos we wszystkich sprawach istotnych dla polskiej kultury, w dwudziestoleciu międzywojennym nazywany „sumieniem narodu”. Twórca powieści modernistycznej (Ludzie bezdomni), stworzył ważne kreacje społeczników.
W 1924 kandydował do Nagrody Nobla, ale jej nie otrzymał, głównie z powodu kampanii niemieckiej po opublikowaniu tomu Wiatr od morza (1922).