Knut Hamsun
Głód
— Grosik na mleko! — powiedział, przekrzywiając na bok głowę.
Tak? Ładniem się zasypał! Przeszukałem kieszenie i...
— Grosik na mleko! — powiedział, przekrzywiając na bok głowę.
Tak? Ładniem się zasypał! Przeszukałem kieszenie i...
Ale wielka, skrzypiąca opodal kataryna wprawiła mnie w nerwowy niepokój. Metaliczne tony wydzwaniały strzępy utworu...
— Pakować się, zdechlaki. Miski na łeb — wołał Henio Śledź. — Eliasz z karawanem jedzie.
Wśród żebraków...
Użycie jest tu dość oczywiste: mianowicie przy znamiennych opisach i przedstawieniach biedy, ale też ludzi biednych oraz dla wskazania ogólniejszych refleksji na temat tego, czym jest bieda i w jaki sposób kształtuje los i kondycję ludzką (np. w przypadku franciszkańskiego ideału życia świętego ubóstwo jest czynnikiem pożądanym).