- Other:
- Aforyzm
- Akt prawny
- Anakreontyk
- Artykuł
- Bajka
- Bajka ludowa
- Ballada
- Baśń
- Dedykacja
- Dialog
- Dramat
- Dramat antyczny
- Dramat historyczny
- Dramat niesceniczny
- Dramat poetycki
- Dramat romantyczny
- Dramat szekspirowski
- Dramat wierszowany
- Dramat współczesny
- Dziennik
- Epigramat
- Epopeja
- Epos
- Epos rycerski
- Epos satyryczny
- Erotyk
- Esej
- Farsa
- Felieton
- Fraszka
- Gawęda
- Gawęda szlachecka
- Humoreska
- Hymn
- Idylla
- Komedia
- Kronika
- Legenda
- List
- Manifest
- Melodramat
- Motto
- Nowela
- Oda
- Odczyt
- Odezwa
- Opowiadanie
- Pamiętnik
- Pieśń
- Poemat
- Poemat alegoryczny
- Poemat dygresyjny
- Poemat heroikomiczny
- Poemat prozą
- Pogadanka
- Poradnik
- Powiastka filozoficzna
- Powieść
- Powieść epistolarna
- Powieść poetycka
- Praca naukowa
- Proza poetycka
- Przypowieść
- Psalm
- Publicystyka
- Reportaż podróżniczy
- Rozprawa
- Rozprawa polityczna
- Satyra
- Sielanka
- Sonet
- Tragifarsa
- Traktat
- Tren
- Wiersz
- Wiersz sylabotoniczny
Motifs and themes
Author: Pierre Corneille
- Ur.
- 6 czerwca 1606 w Rouen
- Zm.
- 1 października 1684 w Paryżu
- Najważniejsze dzieła:
- Cyd, Cynna, Horacjusze, Polieukt męczennik, L’Illusion comique
Francuski dramaturg i poeta, wybitny twórca francuskiego dramatu klasycystycznego.
Pochodzący z zamożnej rodziny prawnik, adwokat w Rouen, publikował też sztuki teatralne (m.in. Mélite, Clitandre, L’Illusion comique), które zdobyły taką popularność, że ich autor z czasem postanowił całkowicie poświęcić się literaturze. Tworzył w tym okresie tragedie o tematyce historycznej (np. Horacjusze, La Mort de Pompée).
Wielkim wydarzeniem był Cyd (1637) – nowatorska sztuka, w której nacisk przeniesiony został z dramatycznych wydarzeń na przeżycia wewnętrzne i dylematy bohaterów, wywołała wielkie zainteresowanie, a jednocześnie zgorszenie. Kardynał Richelieu skłonił Akademię Francuską do potępienia utworu.
Od 1652 r. Corneille zaprzestał pisania dramatów, ale wydał wierszowany przekład Naśladowania Chrystusa średniowiecznego mistyka Thomasa à Kempis. W latach 60. i 70. znów powstawały utwory teatralne (m.in. Edyp, Otto, Tytus i Berenika), jednak publiczność francuska skupiła się teraz na bardziej nowoczesnych dziełach Racine'a i Moliera.
Loading