Footnotes

By first letter: all | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

By type: all | Wolne Lektury editorial footnotes

By language: all | polski

7 footnotes found

da capo al fine (wł., muz.) — od początku do końca (jeszcze raz, w kółko). [przypis edytorski]

Tadeusz Boy-Żeleński, Flirt z Melpomeną (źródło na Platformie Redakcyjnej)

diminuendo a. decrescendo (wł., muz.) — stopniowe zmniejszanie dynamiki (głośności dźwięków) we fragmencie utworu muzycznego. [przypis edytorski]

Leo Lipski, Niespokojni (źródło na Platformie Redakcyjnej)

dominanta (muz.) — piąty stopień gamy. [przypis edytorski]

E. T. A. Hoffmann, Powieści fantastyczne, Kawaler Gluck (źródło na Platformie Redakcyjnej)

dorycka skala (muz.) — jedna z trzech bazowych skal muzycznych używanych w starożytnej Grecji; jej nazwa pochodzi od plemienia Dorów; zbudowana w kierunku opadającym, zaczynająca się od dźwięku E. [przypis edytorski]

Platon, Państwo (źródło na Platformie Redakcyjnej)

dysonans (muz.) — niezgodne współbrzmienie dźwięków. [przypis edytorski]

E. T. A. Hoffmann, Złoty garnek (źródło na Platformie Redakcyjnej)

dysonans (z łac.; muz.) — współbrzmienie dwóch dźwięków dających wrażenie niezgodności; tutaj przen.: sprzeczność, rozbieżność. [przypis edytorski]

Józef Czechowicz, Nic więcej (tomik), Nuta na dzwony (źródło na Platformie Redakcyjnej)

dyszkant a. dyskant (z łac., muz.) — najwyższy głos w utworach muzycznych do XVI wieku. [przypis edytorski]

Tadeusz Boy-Żeleński, Flirt z Melpomeną (źródło na Platformie Redakcyjnej)