Footnotes

By first letter: all | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

By type: all | Wolne Lektury editorial footnotes | source editorial footnotes | translator's footnotes

By language: all | polski

12 footnotes found

πατρός άγνώστον (gr.) — patros agnoston; nieznanego ojca. [przypis redakcyjny]

Zygmunt Krasiński, Listy wybrane (źródło na Platformie Redakcyjnej)

πόδας ώχύς (gr.) — szybkonogi. [przypis redakcyjny]

Zygmunt Krasiński, Listy wybrane (źródło na Platformie Redakcyjnej)

pamflet (z gr.) — obelżywe pismo ulotne. [przypis redakcyjny]

Cyprian Kamil Norwid, Rzecz o wolności słowa (źródło na Platformie Redakcyjnej)

panegiryk (z gr.) — pismo pochwalne, zwłaszcza wierszowane. [przypis redakcyjny]

Cyprian Kamil Norwid, Rzecz o wolności słowa (źródło na Platformie Redakcyjnej)

panegiryk (z gr.) — pochwała; tu iron.: paszkwil. [przypis redakcyjny]

Jan Chryzostom Pasek, Pamiętniki (źródło na Platformie Redakcyjnej)

panteon (z gr.) — świątynia przeznaczona dla kultu wszystkich bogów. [przypis redakcyjny]

Cyprian Kamil Norwid, Rzecz o wolności słowa (źródło na Platformie Redakcyjnej)

parabola (z gr.) — obrazek zaczerpnięty z życia dla uzmysłowienia jakiejś prawdy moralnej; przypowieść. [przypis redakcyjny]

Cyprian Kamil Norwid, Rzecz o wolności słowa (źródło na Platformie Redakcyjnej)

paragon (z gr.) — zawody, współzawodnictwo. [przypis redakcyjny]

Jan Chryzostom Pasek, Pamiętniki (źródło na Platformie Redakcyjnej)

paremia (z gr. przez łac.) — przysłowie. [przypis redakcyjny]

Jan Chryzostom Pasek, Pamiętniki (źródło na Platformie Redakcyjnej)

paremia (z gr.) — przysłowie, maksyma. [przypis redakcyjny]

Jan Chryzostom Pasek, Pamiętniki (źródło na Platformie Redakcyjnej)

pedogra (lub podagra, z gr.) — ból stopy (szczególnie wielkiego palca) pochodzenia artretycznego. [przypis redakcyjny]

Aleksander Fredro, Zemsta (źródło na Platformie Redakcyjnej)

pragmatyczny (z gr. πράγμα: dzieło, sprawa, zwłaszcza ważna np. państwowa) — jako wyraz techniczny miał i ma przeróżne zastosowania w retoryce, historii, polityce. Kant użył go na oznaczenie pojęcia, które zwykle praktycznym nazywamy (oczywiście w szczuplejszym rozumieniu), tj. na oznaczenie przepisów, mogących znaleźć bezpośrednie w życiu potocznym zastosowanie (prawidła roztropności), zachowując dla wyrazu „praktyczny” wyższą, szlachetniejszą, „rozumową” doniosłość w dziedzinie moralności, w dziedzinie ideałów. [przypis redakcyjny]

Immanuel Kant, Krytyka czystego rozumu (źródło na Platformie Redakcyjnej)