Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | dawne | francuski | grecki | historia, historyczny | łacina, łacińskie | liczba mnoga | mitologia grecka | niemiecki | rosyjski | staropolskie | ukraiński | włoski

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 418 przypisów.

iactantia (łac.) — chełpliwość. [przypis redakcyjny]

Iam perditae rei patrocinari (łac.) — bronić tak złej sprawy. [przypis redakcyjny]

idolum (starop., z łac.) — bałwan. [przypis redakcyjny]

igne et ferro (łac.) — ogniem i żelazem. [przypis redakcyjny]

Ille enim magnus et nobilis est, qui more magnae ferae scit latratus canum securus exaudire (łac.) — Ten bowiem jest wielki i szlachetny, kto zwyczajem wielkiego zwierza słucha spokojnie szczekania psów (Seneka, De ira, XI, 32, 2; cytat niedokładny). [przypis redakcyjny]

illustrissimus princeps (łac.) — najjaśniejszy książę. [przypis redakcyjny]

imainacja (z łac. imaginatio) — wyobraźnia, wyobrażenie. [przypis redakcyjny]

imainować sobie (daw., z łac.) — imaginować sobie, wyobrażać sobie. [przypis redakcyjny]

imbelles (łac.) — niewojennych. [przypis redakcyjny]

imbibere (łac.) — skorzystać. [przypis redakcyjny]

immarcescibilem (łac.) — niezwiędłe, niezatarte. [przypis redakcyjny]

immediate (łac.) — bezpośrednio. [przypis redakcyjny]

immunitatem (łac.) — wolności. [przypis redakcyjny]

immunitatis (łac.) — przywilej nietykalności. [przypis redakcyjny]

imo praxim (łac.) — mimo zwyczaju. [przypis redakcyjny]

impari nec eo quem Veritas meretur affectu (łac.) — nie z takim samym uczuciem i nie z takim, na jakie by prawda zasługiwała. [przypis redakcyjny]

impedimenta (łac.) — przeszkody. [przypis redakcyjny]

impedimenta (łac.) — przeszkody, utrudnienia. [przypis redakcyjny]

impedimentum (z łac.) — przeszkoda; tu B. lm impedimenta. [przypis redakcyjny]

impediment (z łac.) — przeszkoda, kłopot. [przypis redakcyjny]

impediment (z łac.) — przeszkoda, trudność. [przypis redakcyjny]

imperatores (łac.) — tutaj: przodownicy młodzieży. [przypis redakcyjny]

imperiose (łac.) — hardo. [przypis redakcyjny]

imperiosus mulier (łac.) — chciwy władzy babsztyl. [przypis redakcyjny]

imperium (łac.) — cesarstwo. [przypis redakcyjny]

imperium (łac.) — państwo. [przypis redakcyjny]

imperium potissimum floret (łac.) — państwo najbardziej kwitnie. [przypis redakcyjny]

imponere (łac.) — wmówić. [przypis redakcyjny]

importuny (z łac.) — natręty. [przypis redakcyjny]

im summa cum invidia (łac.) — z najwyższym niezadowoleniem. [przypis redakcyjny]

im ultro (łac.) — sami, bez przymusu. [przypis redakcyjny]

in absentia (łac.) — w nieobecności. [przypis redakcyjny]

in absolutis dominiis: sic voto sic jubeo, stet pro ratione voluntas (łac.) — w państwach samowładnych: tak chcę, tak każę; za powód niech starczy wola. [przypis redakcyjny]

in abstracto (łac.) — jest abstrakcją, tzn. w rzeczywistości nie istnieje. [przypis redakcyjny]

in accessu (łac.) — w przystępie. [przypis redakcyjny]

in acie (…) (łac.) — na wojnie … w kuchni. [przypis redakcyjny]

in activitatem (łac.) — w wykonywanie czynności. [przypis redakcyjny]

in adjectivo (łac.) — dosłownie: w przymiotniku, dodatkowo. [przypis redakcyjny]

in adversis et prosperis cum cotiservatione (łac.) — w przeciwnych i pomyślnych okolicznościach z zachowaniem. [przypis redakcyjny]

in aemulam (łac.) — w wrogą. [przypis redakcyjny]

in aequa lance (łac.) — na równej szali. [przypis redakcyjny]

in aeternum (łac.) — na wieczność. [przypis redakcyjny]

in aeternum (łac.) — na wieki. [przypis redakcyjny]

in aleam fortunae (łac.) — na los szczęścia. [przypis redakcyjny]

in aleam (łac.) — na rozgrywkę, na szaniec. [przypis redakcyjny]

in alio proposito occurrentem materiam (łac.) — rzecz, która się nawija w innej rozprawie. [przypis redakcyjny]

in anno (łac.) — roku. [przypis redakcyjny]

in anno praeterito (łac.) — w roku przeszłym. [przypis redakcyjny]

in aperium evasit amicitia odium (łac.) — zerwana przyjaźń zamieniła się w otwartą nienawiść. [przypis redakcyjny]

inappellabilitatem (łac.) — nieodwołalność. [przypis redakcyjny]

in armis exsistit (łac.) — pod bronią się znajduje. [przypis redakcyjny]

in armis (łac.) — pod bronią. [przypis redakcyjny]

in armis nascuntur Poloni (…) (łac.) — Polacy rodzą się w zbroi, prawdziwe to plemię tęgiego Marsa i Bellony… Zygmunt zasłużył sobie u Pawła Jowiusza, znakomitego historyka, że go umieścił w szeregu trzech owych bohaterów: Karola V cesarza, Franciszka I króla Francji i jego, króla polskiego… Gdyby nie panowali razem, to każdy z nich godzien by był władać światem całym. [przypis redakcyjny]

in armis pro parte (łac.) — pod bronią po stronie. [przypis redakcyjny]

in articulo mortis (łac.) — w obliczu śmierci. [przypis redakcyjny]

inaudito exemplo (łac.) — niesłychanym przykładem. [przypis redakcyjny]

inauguratus (łac.) — ogłoszony. [przypis redakcyjny]

In Augusto (łac.) — w sierpniu. [przypis redakcyjny]

in Augusto (łac.) — w sierpniu. [przypis redakcyjny]

in bivio (łac.) — na rozdrożu. [przypis redakcyjny]

in capita antecessorów (łac.) — na głowy poprzedników. [przypis redakcyjny]

incarcerata (łac.) — uwięziona. W procesie z margrabią chodziło o dalsze zatrzymanie dzierżawy Olszówki, z której Pasek, roszcząc sobie pewne należności u Myszkowskiego, ustąpić nie chciał; wyrzucony gwałtem, zostawia tam na posterunku żonę, niby to przez przeciwnika „uwięzioną”. [przypis redakcyjny]

in casu improlitatis suae (łac.) — na wypadek bezpotomności. [przypis redakcyjny]

in casum saevientis fortunae (łac.) — na wypadek, gdyby się los srożyć zaczął. [przypis redakcyjny]

in censuram (łac.) — w posądzenie. [przypis redakcyjny]

in coelesti etiam alimento (łac.) — w Najświętszym nawet Sakramencie. [przypis redakcyjny]

incognito (wł., dosł.: nieznany; z łac. incognitus) — z utajeniem swego nazwiska lub godności, nieoficjalnie, nie dając się poznać. [przypis redakcyjny]

incolas (łac.) — mieszkańców. [przypis redakcyjny]

in collateralitate (łac.) — w bliskim sąsiedztwie. [przypis redakcyjny]

in commissis (łac.) — poruczony. [przypis redakcyjny]

incomparabilis (łac.) — niezrównany. [przypis redakcyjny]

in complicium (łac.) — do wspólnictwa. [przypis redakcyjny]

in confuso (łac.) — w zamieszaniu. [przypis redakcyjny]

in consiliis, proponendo fructum (łac.) — w radach, wystawiając korzyść. [przypis redakcyjny]

in consilio impiorum (łac.) — w radzie bezbożnych. [przypis redakcyjny]

in contiguitate (łac.) — w styczności. [przypis redakcyjny]

in continuo belli opere; verbo dicam (łac.) — w ciągłej wojnie; słowem. [przypis redakcyjny]

in contrarium (łac.) — przeciwnie. [przypis redakcyjny]

inconvenientia (łac.) — nieprawidłowości. [przypis redakcyjny]

incredibile dictu (łac.) — nie do uwierzenia. [przypis redakcyjny]

in crimine (…) laesae maiestatis (łac.) — co do zarzutu obrazy majestatu. [przypis redakcyjny]

in cubiculo (łac.) — w komnacie. [przypis redakcyjny]

in cuius sinu (łac.) — na której łonie. [przypis redakcyjny]

inculpare (łac.) — winić. [przypis redakcyjny]

incumbit (łac.) — godziłoby się. [przypis redakcyjny]

incumbit (łac.) — potrzeba. [przypis redakcyjny]

incuriam (łac.) — o niedbalstwo, o opieszałość. [przypis redakcyjny]

incuriosi et posteritatis (łac.) — niedbali o samych siebie… niedbali również o potomność. [przypis redakcyjny]

incusando (łac.) — oskarżając. [przypis redakcyjny]

in debita methodo (łac.) — w należyty sposób. [przypis redakcyjny]

in decursu Augusti (łac.) — pod koniec sierpnia. [przypis redakcyjny]

in delationibus aures praebeas, non etiam fidem, nam quis innocens erit, si accusasse sufficiet (łac.) — w oskarżeniach podawaj ucho, ale nie wiarę, bo któż będzie niewinnym, jeśli wystarczy samo oskarżenie? [przypis redakcyjny]