Form: Liryka,
motif: Zdrada

Authors Periods Genres Forms Themes

Liryka X

Epika (1)

Zdrada X

«O ty, co w owej szczęśliwej dolinie
Przez którą imię Scypijona słynie,
Gdzie Hannibala zmusił...
↓ Expand fragment ↓
«O ty, co w owej szczęśliwej dolinie
Przez którą imię Scypijona słynie,
Gdzie Hannibala zmusił do odwrotu,
Uprowadziłeś do swego namiotu
Łup z lwów tysiąca; ty, co gdybyś zbrojnie
Wsparł twoich braci w ich olbrzymiej wojnie,
Mógłbyś zapewnić tryumf synom ziemi!
Jeśli nie gardzisz prośbami naszemi,
Znieś nas, gdzie Kocyt chłód zamarzać zmusza,
Lecz nie odsyłaj mnie do Tyfeusza.
Stąd mój towarzysz, czego chce twa dusza
(Tylko nam schyl się i nie marszcz tak czoła),
Sławne twe imię zaniesie do świata;
On żyw i przed nim jeszcze długie lata,
Gdy go przed czasem Łaska nie powoła
↑ Hide fragment ↑
Dante Alighieri, Boska Komedia, Piekło
Patrząc na wieży bolońskiej kąt krzywy
Od strony, kędy ku ziemi się chyli,
Widz drży...
↓ Expand fragment ↓
Patrząc na wieży bolońskiej kąt krzywy
Od strony, kędy ku ziemi się chyli,
Widz drży, by czasem wiatr ją nie wywrócił:
Tak mi się wydał olbrzym i tak strwożył,
Gdy się nachylił i nas obu złożył
Na dnie otchłani, co razem pożera
Zdrajcy Judasza duch i Lucyfera;
Tak pochylony olbrzym w tym momencie
Podniósł się prosty jak maszt na okręcie.
↑ Hide fragment ↑
Dante Alighieri, Boska Komedia, Piekło
— «Czy już umarłeś?» rzekłem drżąc od chłodu,
A on: «Nic nie wiem, odkąd tu drętwieję...
↓ Expand fragment ↓
— «Czy już umarłeś?» rzekłem drżąc od chłodu,
A on: «Nic nie wiem, odkąd tu drętwieję,
Co z moim ciałem na świecie się dzieje.
Bo Ptolomea ma te przywileje,
Że często dusza wpada w nią niebacznie,
Nim Parka przędzę rwać dni naszych zacznie.
A gdybyś chętniej zdjął lód z moich powiek,
Wiedz, że gdy zdrady dopuści się człowiek,
Ciało dyjabłu odkazuje dusza,
Który nim rządzi, włada najzupełniej,
Nim się czas kary cielesnej wypełni;
Dusza zaś wpada aż w tę chłodną studnię.
Może wam jeszcze jawi się w swym ciele
Cień, co tu ze mną w tych lodach się rusza:
Patrz, Branka d'Oria! Już lat przeszło wiele,
Odkąd tu siedzi, wśród brył tego lodu;
Musiałeś kiedyś znać jego za młodu».
«Kłamiesz!» doń rzekłem «lub świadczysz obłudnie,
Bo Branka d'Oria nie umarł, on żyje
Jeszcze na ziemi, dobrze je i pije».
On odpowiedział: «W jamie Złych Tłumoków,
Tam gdzie widziałeś war smolnych potoków,
Mógł jeszcze nie być cień Sanchy Michała
W chwili, gdy Branka d'Oria szatanowi
Ustąpił swego pomieszkanie ciała
Jako wiernemu zdrady spólnikowi.
Teraz gdym całą ufność w tobie złożył,
Otwórz me oczy!» Jam ich nie otworzył,
Bo względem jego nieszczerość tą razą
Nie była żadną szczerości obrazą.
Wrogi cnót wszystkich, o genueńczyki!
Wstyd wam, pomiędzy takimi grzeszniki
Jednego ziomka waszego spotkałem,
Który, co czyny jego świadczyć muszą,
Na dno Kocytu pogrążył się duszą,
Gdy jeszcze życie kłamie swoim ciałem.
↑ Hide fragment ↑
Dante Alighieri, Boska Komedia, Piekło
Don José, jako prawdziwy syn Ewin,
Prócz żony zrywał jabłka z różnych drzewin.
George Gordon Byron, Don Juan
Prawy małżonek podejrzewać musi,
Tylko że bardzo często podejrzewa
Człeka, co wcale mu żony nie...
↓ Expand fragment ↓
Prawy małżonek podejrzewać musi,
Tylko że bardzo często podejrzewa
Człeka, co wcale mu żony nie kusi,
A znów jak ślepiec hańbą się okrywa,
Gdy „przyjaciela” mało że nie dusi
W uściskach, ten zaś frant, jak zwykle bywa,
Ucieka z żoną… Mąż stoi jak słupiec
I woła: „Zdrajcy!” zamiast: „O, ja głupiec!”
↑ Hide fragment ↑
George Gordon Byron, Don Juan
Żaden mąż słodziej nie jest witan z drogi,
Jak ten, któremu przyprawiono rogi.
George Gordon Byron, Don Juan
dziewanno
grzmiały bryły chmur
dziewojo
szmery drzew się stroją
dziewico
błysnęło złote lico sponad gór...
↓ Expand fragment ↓
dziewanno
grzmiały bryły chmur
dziewojo
szmery drzew się stroją
dziewico
błysnęło złote lico sponad gór
on żonę pojął
w półkolu półksiężycu mulistym śniada
wstęgami ciężkim dymem idzie smuga światła
od sadu w noc gorącą dyszącego jak stado
los się gmatwa
a tymczasem woda się czesała
wartkim szumem u wodopoju
w siedmiu lustrach odbijał się pałac
i słowa
on żonę pojął
wonią próchna ten dom się odziewa
modlitwami szemrzący w kątach
wśród okrzyków do dziewic dziewann
los się zaplątał
↑ Hide fragment ↑
Józef Czechowicz, Ballada z tamtej strony (tomik), Zdrada
Wiem, że niejednej w sumieniu zawierci
Robak, choć go chce umorzyć sposoby:
Nie opuszczę cię...
↓ Expand fragment ↓
Wiem, że niejednej w sumieniu zawierci
Robak, choć go chce umorzyć sposoby:
Nie opuszczę cię aż do samej śmierci;
Opuszcza snadno dla podłej osoby:
Przymierze z Stwórcą dla stworzenia łamie,
Idź precz Antoni, żyj ze mną Adamie.
↑ Hide fragment ↑
Elżbieta Drużbacka, Wiersze światowe, Skargi kilku Dam w spólnej kompanji będących, dla jakich racyi z Mężami swojemi żyć nie chcą
Nie zostawiłam tutaj żadnego dziedzica,
Niech więc rzeczy żydowskie twoja dłoń wyszpera,
Chominowo, lwowianko, dzielna...
↓ Expand fragment ↓
Nie zostawiłam tutaj żadnego dziedzica,
Niech więc rzeczy żydowskie twoja dłoń wyszpera,
Chominowo, lwowianko, dzielna żono szpicla,
Donosicielko chyża, matko folksdojczera.
Tobie, twoim niech służą, bo po cóż by obcym.
Bliscy moi — nie lutnia to, nie puste imię.
Pamiętam o was, wyście, kiedy szli szupowcy,
Też pamiętali o mnie.
↑ Hide fragment ↑
Zuzanna Ginczanka, *** (Non omnis moriar)
Nie upilnuje mnie nikt.
Grzech z zamszu i nietoperzy
zawisł na strychach strachu półmysią głową...
↓ Expand fragment ↓
Nie upilnuje mnie nikt.
Grzech z zamszu i nietoperzy
zawisł na strychach strachu półmysią głową w dół —
↑ Hide fragment ↑
Zuzanna Ginczanka, O centaurach, Zdrada

‹‹ previous 1 2 3 4 5 6 7 next ››

Form: Liryka

No description.

Motif: Zdrada

Pod hasłem tym zbieramy charakterystyczne opisy sytuacji, w których zostało zawiedzione czyjeś zaufanie (przykładem jest np. zdrada miłosna), jak również opisy zachowań traktowanych jako zdrada ideałów. Istnieje wreszcie zdrada polityczna (mająca więcej wspólnego z obowiązkiem, niż po prostu czyimś zaufaniem).

Czytaj teksty współczesnych autorek i autorów wcześniej niż inni. Ty decydujesz, ile płacisz!

Form: Liryka,motif: Zdrada

Form: Liryka

Motif: Zdrada

Form: Liryka,
motif: Zdrada