Form: Liryka,
motif: Siła

Liryka X

Siła X

A ten, który przeciw niemu zawoła
o swej sile i wstrząśnie owadem
wszechmałości — przejdzie w...
↓ Expand fragment ↓
A ten, który przeciw niemu zawoła
o swej sile i wstrząśnie owadem
wszechmałości — przejdzie w apostoła,
przemartwiały swej słabości jadem,
i ze strachu potęgę głoszący
w pięści zmienić chce gwiazdy i słońce.
↑ Hide fragment ↑
Krzysztof Kamil Baczyński, Bohater
O wielcy, których siłę nazywają słabość,
bo śpi w nich jak pomruki lawiny i czeka...
↓ Expand fragment ↓
O wielcy, których siłę nazywają słabość,
bo śpi w nich jak pomruki lawiny i czeka
na czas wiary, na znamię, na grom i człowieka,
na burzę planet, na rzeczy nazwanie.
A że z nich tworzą trumny, co w ziemi zwyciężą,
są zwani słabość, że nie ma oręża,
że nie ma na zwaliskach kwitnącego sioła,
że nie rozdepczą małych, bo światło anioła
jest nie przeciw małości, ale obok — znacząc:
wielkość — ciał przerastaniem, nie małych rozpaczą.
↑ Hide fragment ↑
Krzysztof Kamil Baczyński, I część: krzyż człowieczy, (O miasto, miasto - Jeruzalem żalu...)
I ulatuje — słyszę — ta moc jak piasek w szkle
zegarów starodawnych.
Krzysztof Kamil Baczyński, Ten czas
Nocą słyszę, jak coraz bliżej
drżąc i grając krąg się zaciska.
A mnie przecież zdrój...
↓ Expand fragment ↓
Nocą słyszę, jak coraz bliżej
drżąc i grając krąg się zaciska.
A mnie przecież zdrój rzeźbił chyży,
wyhuśtała mnie chmur kołyska.
A mnie przecież wody szerokie
na dźwigarach swych niosły płatki
bzu dzikiego; bujne obłoki
były dla mnie jak uśmiech matki.
Krąg powolny dzień czy noc krąży,
ostrzem świszcząc tnie już przy ustach,
a mnie przecież tak jak i innym
ziemia rosła tęga — nie pusta.
I mnie przecież jak dymu laska
wytryskała gołębia młodość;
teraz na dnie śmierci wyrastam
ja — syn dziki mego narodu.
Krąg jak nożem z wolna rozcina,
przetnie światło, zanim dzień minie,
a ja prześpię czas wielkiej rzeźby
z głową ciężką na karabinie.
Obskoczony przez zdarzeń zamęt,
kręgiem ostrym rozdarty na pół,
głowę rzucę pod wiatr jak granat,
piersi zgniecie czas czarną łapą;
bo to była życia nieśmiałość,
a odwaga — gdy śmiercią niosło.
Umrzeć przyjdzie, gdy się kochało
wielkie sprawy głupią miłością.
↑ Hide fragment ↑
Krzysztof Kamil Baczyński, 1942, 1943, 1944, Z głową na karabinie
Gdy Ci grały szatańsko szrapnele,
Gdy Ci bomby pękały wśród ognia,
W Tobie wzrosło wielkości...
↓ Expand fragment ↓
Gdy Ci grały szatańsko szrapnele,
Gdy Ci bomby pękały wśród ognia,
W Tobie wzrosło wielkości tak wiele,
Że nie zmogła jej siła i zbrodnia.
↑ Hide fragment ↑
Teresa Bogusławska, Warszawie
i świecisz torsem przejrzystym oczu jeziorem
a bursztynowymi stopami w mozaikę zenitu bijesz
i szumisz...
↓ Expand fragment ↓
i świecisz torsem przejrzystym oczu jeziorem
a bursztynowymi stopami w mozaikę zenitu bijesz
i szumisz konchami muszlami
w zielonawym złocie konstelacji nad modrym nocą borem
↑ Hide fragment ↑
Józef Czechowicz, Nic więcej (tomik), W kolorowej nocy
Boże, którego ramię sprawiedliwe
Żelazne berła władców świata kruszy,
Skarć naszych wrogów zamiary szkodliwe
Obudź...
↓ Expand fragment ↓
Boże, którego ramię sprawiedliwe
Żelazne berła władców świata kruszy,
Skarć naszych wrogów zamiary szkodliwe
Obudź nadzieję w każdej polskiej duszy.
↑ Hide fragment ↑
Alojzy Feliński, Boże, coś Polskę..
To ciebie gna przez patos:
stygną cokoły zwycięstw.
Dłoń ci wybucha w pion. Sztandar wybucha...
↓ Expand fragment ↓
To ciebie gna przez patos:
stygną cokoły zwycięstw.
Dłoń ci wybucha w pion. Sztandar wybucha nad dłoń.
Pioruny biją w rdzeń jabłek. Z grzmotem przelewa się życie.
I zachwyt odurza jak zapach. Czeremcha dudni o skroń.
↑ Hide fragment ↑
Zuzanna Ginczanka, O centaurach, To jedno
Jednak śmiem zauważyć, że lepiej by wysłać innego,
Bom ja drobny i wątły. Wszak niedźwiedź...
↓ Expand fragment ↓
Jednak śmiem zauważyć, że lepiej by wysłać innego,
Bom ja drobny i wątły. Wszak niedźwiedź taki personat,
A nie zdołał zmóc lisa; cóż ja biedaczek poradzę?
— Nie przekonasz mnie wasze, odpowie król. Toć wiadomo,
Że i w drobnym się ciele potężny duch nieraz kryje.
Prawda, iżeś nie olbrzym, lecz jesteś układny i sprytny.
Zrób, com kazał.
↑ Hide fragment ↑
Johann Wolfgang von Goethe, Reineke - Lis
Co ci starszy zabierze, przepadło, rozstąp się ziemio!
Toteż król nasz i pan nazywa nas...
↓ Expand fragment ↓
Co ci starszy zabierze, przepadło, rozstąp się ziemio!
Toteż król nasz i pan nazywa nas dziećmi swoimi,
Aby wszystko, co nasze, za swoje uważać był w prawie;
↑ Hide fragment ↑
Johann Wolfgang von Goethe, Reineke - Lis

Form: Liryka

No description.

Motif: Siła

Źródło siły (również tej duchowej) często starają się wskazywać poeci i pisarze o aspiracjach dydaktycznych lub/i moralizatorskich, ale nie tylko oni (także np. Kasprowicz). Synonimy siły to: moc, potęga.

Informacje o nowościach w naszej bibliotece w Twojej skrzynce mailowej? Nic prostszego, zapisz się do newslettera. Kliknij, by pozostawić swój adres e-mail.

Form: Liryka,motif: Siła

Form: Liryka

Motif: Siła

Form: Liryka,
motif: Siła