Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
wiersze okresu współczesności Tadeusza Gajcego
Nad smugami karawan
chodziła jasna nowina —
powiła Smutna Panna
Żałobnego Syna.
Śpiewali Mu, śpiewali ochoczo...
Tadeusz Gajcy
Groteska bardzo smutna
nie daj, strzegący kresu,
by potem w kraju pszenicznym
nasze rumiane dzieci
bawiły się w...
Tadeusz Gajcy
Nowo narodzonemu
Jakże takimi dłońmi utrzymasz pierś mleczną,
maleńki! — Przecież niełatwo…
W żyłach matki jak mapie drogę...
Motyw: Dziecko
Dziecko posiada dwoisty status w literaturze. Niekiedy przypisywana jest mu naiwność, dzięki czemu obserwowany przez nie świat odkrywa swą obłudę. Kiedy indziej zaś podkreśla się cechujące dzieci okrucieństwo. W romantyzmie uformowany został swoisty mit dziecka jako posiadającego ,,naturalny" dostęp do prawdy, dar jasnowidzenia i przeczucia (taki jest mały Orcio w Nie-Boskiej komedii). Dziecko bywa beztroskie i niewinne (angeliczne), ale niekiedy posiada cechy diaboliczne.