- Ur.
- 29 listopada 1866 w Lublinie
- Zm.
- 4 lipca 1940 w La Ciotat we Francji
- Najważniejsze dzieła:
- Nokturn – Łabędzie w Ogrodzie Saskim w Warszawie nocą (1894), Park w Duboju (1897), Portret dziewczynki w czerwonej sukni (1897), Most na Sekwanie (1903), Wnętrze katedry w Chartres (przed 1903), Port w Concarneau (1908)
Malarz; studiował w Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona i Aleksandra Gierymskiego, później w petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych razem w Władysławem Podkowińskim. Zwieńczeniem edukacji był kilkumiesięczny pobyt obu malarzy w Paryżu. Podróżował do Niemiec, Holandii, Belgii, Anglii i Włoch. Przed i po I wojnie światowej, którą spędził w Hiszpanii, podejmował pracę na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1924 roku wyjechał z grupą swoich uczniów zwanych „Komitetem Paryskim” do stolicy Francji, gdzie od 1925 roku prowadził pracownię-filę krakowskiej ASP. Jego uczniowie, przedstawiciele koloryzmu zdominowali w latach trzydziestych i po wojnie polską scenę artystyczną.
W twórczości Pankiewicza widoczna jest fascynacja symbolizmem, zainteresowanie możliwością przekazania wrażeń wywołanych przez poezję lub muzykę na płótnie, tak by nie były prostą ilustracją, ale właśnie oddaniem emocji, stanu ducha. Drugim nurtem, który miał znaczny wpływ na Pankiewicza, był impresjonizm i wywiedziona z niego lekcja postrzegania koloru jako elementu budującego kompozycję obrazu.
