- Ur.
- w 1800 roku w Krakowie
- Zm.
- w 1855 roku w Krzyżtoporzycach koło Krakowa
- Najważniejsze dzieła:
- Wjazd Bolesława Chrobrego do Kijowa (ok. 1837), Syn artysty na kucu (ok. 1837-1840), Rajtar (po 1840), Samosierra (1844-1855), Żydzi (1844-1855), Dwa zaprzęgi pod skałą (1844-1846), Studium chłopa w kapeluszu (ok. 1846), Seńko (1846-1848)
Malarstwa i rysunku uczył się w Krakowie m. in. u Franciszka Lampiego. Na Uniwersytecie Jagiellońskim studiował nauki przyrodnicze, matematykę, filologię klasyczną. W ramach pozaartystycznej edukacji studiował także prawo i nauki polityczne w Getyndze. Od 1823 roku pracował jako urzędnik w Ministerstwie Skarbu Królestwa Polskiego, w latach 1827-1831 kierował państwowym przemysłem hutniczym. W czasie powstania listopadowego był zaangażowany w produkcję broni. Jego podróże objęły Szwajcarię, Włochy, Austrię, Niemcy, Francję i Anglię. Zdecydował poświęcić się karierze artystycznej – w 1832 roku kontynuował edukację w prywatnej pracowni w Paryżu, a jego prace cieszyły się powodzeniem na tamtejszym rynku. W późniejszych latach powrócił do Krakowa, gdzie łączył obowiązki urzędnicze z działalnością twórczą. Regularnie podróżował do Paryża. W 1848 roku, jako właściciel dóbr ziemskich, wszedł w skład komitetu ziemiańskiego, który proklamował zniesienie pańszczyzny. W latach 1848-1853 był prezesem Rady Administracyjnej Okręgu Krakowskiego, od 1853 roku prezesem Towarzystwa Rolniczego w Krakowie. W twórczości malarskiej i rysunkowej sięgał najczęściej po sceny batalistyczne, przedstawienia koni, portrety. Był najważniejszym przedstawicielem malarstwa romantycznego w Polsce, chociaż sztuka była tylko jedną z podejmowanych przez niego aktywności.
