Hezjod
Prace i dnie
Do ogrzanej gospody chodź lub do kowala,
Gdy zima już pracować w polu nie pozwala...
ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Twórczość
powieść fantastyczna
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Bajka ludowa
Baśń
Dramat
Dramat poetycki
Dramat szekspirowski
Dramat wierszowany
Dziennik
Epika
Epos
Komedia
Legenda
Liryka
nie dotyczy
Nowela
Opowiadanie
Pamiętnik
Pieśń
Poemat
Poemat alegoryczny
Poemat dygresyjny
Poemat heroikomiczny
Poemat prozą
Poradnik
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
Powieść epistolarna
powieść historyczna
Powieść poetycka
Publicystyka
Reportaż podróżniczy
Satyra
Traktat
Wiersz
Hezjod
Prace i dnie
Rogate i bezrogie w lasach mieszkające
Zwierzęta mkną po kniei tłumnie, po dolinie,
Smutno kłapiąc...
Horacy
Pieśń I, 9 (Vides ut alta stet nive candidum...)
Widzisz? Sorakte świeci siwym śniegiem
i już nie mogą utrzymać ciężaru
lasy zbolałe, rzeki
ścięte...
Henryk Ibsen
Brand
Potem zwiłam trochę ziela —
Odrobinę… Niebogata
Wiązaneczka, jeszcze z lata,
Z góry, widzisz, przeznaczona
Na...
Francis Jammes
Śnieg spadnie...
Śnieg spadnie za dni kilka; pomnę takie dnie
Z przeszłego roku. Takie szare dnie w...
Zygmunt Kaczkowski
Murdelio
patrzę, sunie Mazur z kobiałką na plecach i z listem za wstążką od kapelusza, a...
Zygmunt Kaczkowski
Murdelio
Wśród takich okoliczności, na odwiedzaniu miłych sąsiadów naszych, na przyjmowaniu ich u siebie, na zatrudnieniach...
Eleonora Kalkowska
Głód życia
Tylko gdy zima mroźna nastaje i ziemia cała umiera, a biały — bieluśki płaszcz śniegu przykrywa...
Eleonora Kalkowska
Głód życia
I wreszcie zmęczona opadam na ziemię, a oczy me w głuchym strachu szukają zieleni, szukają...
Jan Kasprowicz
XVII (Słonko, świeci, oj, świeci iskrzyste...)
Słonko, świeci, oj, świeci iskrzyste,
Ale jakoś się rozgrzać nie może!
Pierwsze szrony dziś spadły...
Motyw: Zima
Pora roku kojarzona z dreszczem zimna i smutku zarazem, została zilustrowana chociażby w Królowej śniegu Andersena czy Chłopach Reymonta. W literaturze zima jawi się jako niezwykle trudny okres, będący wyzwaniem dla kondycji i zaradności człowieka. Monochromatyczny krajobraz uwydatnia ślady ludzkiej działalności i postępu w okiełznaniu niesprzyjających warunków środowiska. Opisy zimy mogą być ponadto obrazami swoistego piękna przyrody, pokrytego lśniącym lodem i śnieżnobiałym puchem. Bywa wykorzystywana jako metafora śmierci, ponieważ jest to czas obumarcia natury.
