Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 475 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Twórczość
powieść psychologiczna
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Artykuł
Bajka
Ballada
Baśń
Biografia
Dramat
Dramat poetycki
Dramat szekspirowski
Dramat wierszowany
Dramat współczesny
Dziennik
Epika
Epos
Esej
Farsa
Felieton
Fraszka
Gawęda
Gawęda szlachecka
Humoreska
Komedia
Legenda
Liryka
List
Nowela
Opowiadanie
Opowiadanie naukowe
Pamiętnik
Poemat
Poemat alegoryczny
Poemat dygresyjny
Poemat heroikomiczny
Pogadanka
Poradnik
Powiastka filozoficzna
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
powieść dworna
powieść historyczna
powieść kryminalna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
powieść przygodowa
Proza poetycka
Przypowieść
Publicystyka
Reportaż
Reportaż podróżniczy
Różne
Rozprawa
Rozprawa polityczna
Tragedia
Tragifarsa
Traktat
Wiersz
Na grobie usiadł Wernyhora… pana
Znać na nim było: buty srebrem szyte,
Srebrne guziki błyszczą...
Juliusz Słowacki
Beniowski. Dalsze pieśni
Na ręce już wziął zmęczoną dzieweczkę;
Czasem mu powój kwietny ręce poda,
Czasem i ona...
Juliusz Słowacki
Beniowski. Dalsze pieśni
Czasami wielkim robrontemskrzydlata
(Bowiem kobiety wschodnie chcą być grube)
Leci ogromna czarna trumna, chata,
Jak...
Juliusz Słowacki
Beniowski. Pięć pierwszych pieśni
Beniowski na skronie —
Chciałbym powiedzieć: włożył hełm stalowy —
Lecz nie poemat pisząc, tylko gadkę,
Powiem...
Juliusz Słowacki
Beniowski. Pięć pierwszych pieśni
„A tu jak na złość! dla Dzieduszyckiego
Był bal. — Czy widzisz jak jestem ubrana?
Musiałam...
Juliusz Słowacki
Do Teofila Januszewskiego
I znów idzie całunem nakryta
Jakaś trumna szeroka, czarna — to kobiéta!
Płaszczami rozszerzona na całą...
Juliusz Słowacki
Jan Bielecki
I tam widziałbyś, jakim cudnym blaskiem
Migały w tłumie drogie aksamity,
Złociste pasy i jasne...
Juliusz Słowacki
Jan Bielecki
Lecz panna młoda jakże przystrojona!
Trudno weselne opisać ubiory.
Ślubna jej szata była w dwa...
Juliusz Słowacki
Książę niezłomny
Dać mu w ręce taczki, grabie,
A zdjąć te jasne jedwabie
I ubrać w szarak...
Motyw: Strój
Znamy dokładnie suknie Izabeli Łęckiej, wiemy, co nosił Werter — jego stroje wykreowały modę, którą swego czasu naśladowali masowo nadwrażliwi romantyczni młodzieńcy skupieni na doznawaniu weltschmerzu. Pisarze ubierali bohaterów z dużą dokładnością i sądzimy, że nie jest to bez znaczenia. Reymont, który miał pewne doświadczenie krawieckie ubierał bohaterki zgodnie z obowiązującą modą lub ludowym obyczajem. Stroje Daisy z Wampira też są nieprzypadkowe. Pod hasłem strój (połączonym pewnym pokrewieństwem z przebraniem) zbieramy co celniejsze fragmenty literackie poświęcone ubiorom.