Józef Ignacy Kraszewski
Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
Wtém łom zaszumiał i coś się przemknęło.
Witol poskoczył, starzec go zatrzymał —
— Liszka! — zawołał — powrócim...
Nie płacz, nie płacz...
Wiąże się on z metaforycznym odczytywaniem rzeczywistości: pewne zjawiska przyrody (takie jak zaćmienie słońca, spadająca gwiazda, czy anomalie pogodowe) są postrzegane jako znaczące. Mogą zapowiadać przyszłe wydarzenia (np. wojnę; por. początek Ogniem i mieczem Sienkiewicza) lub stanowić ,,odgórną" ocenę postępowania ludzi (np. chmura i piorun w Balladynie Słowackiego).