Hans Christian Andersen
Cień
To gniewało go i męczyło, schudł i pobladł: nawet cień jego się skurczył i krył...
Twórczość
Starożytność
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Bajka
Baśń
Dramat
Dramat romantyczny
Dramat szekspirowski
Dramat wierszowany
Epika
Erotyk
Felieton
Fraszka
Komedia
Liryka
Nowela
Opowiadanie
Powiastka filozoficzna
Powieść
powieść historyczna
Powieść poetycka
powieść przygodowa
Przypowieść
Rozprawa
Sonet
Tragedia
Traktat
Wiersz
Hans Christian Andersen
Cień
Kiedy nazajutrz z rana młody człowiek wyszedł jak zwykle, aby przeczytać gazetę i wypić szklankę...
Hans Christian Andersen
Cień
Lecz że w gorących krajach wszystko szybko rośnie, więc po tygodniu zauważył z przyjemnością, że...
Hans Christian Andersen
Cień
Uczony, już niemłody, siedział raz w swoim pokoju; wtem zapukano do drzwi.
— Proszę! — rzekł. Ale...
Hans Christian Andersen
Cień
— Więc posłuchaj pan — rzekł, wygodnie opierając swoje lakierki na ramionach nowego cienia, który niby pies...
Hans Christian Andersen
Cień
— Wyglądasz pan jak cień — mówili ludzie, nie domyślając się, że przy tych słowach dreszcz przebiegał...
Hans Christian Andersen
Cień
— Czy nie widzisz pani osoby, która nie odstępuje mnie ani na chwilę i zawsze jest...
Hans Christian Andersen
Cień
— Co to być musi za człowiek, kiedy ma cień taki mądry! — pomyślała królewna. Prawdziwe, szczęście...
Hans Christian Andersen
Cień
— Ależ to szaleństwo! — zawołał uczony. — Na to się nie zgadzam i nie zgodzę nigdy! Chcesz...
Jerzy Andrzejewski
Miazga
kiedy Halina zaczęła śpiewać czwartą Pieśń wędrowca, ową skargę miłosną: „Błękitne oczy mojej najdroższej, które...
Motyw: Cień
Należy on do motywów fantazmatycznych; jest jednym ze zjawisk, z którymi wiążą się wyobrażenia na temat sobowtóra (ponieważ cień natrętnie naśladuje nas, nasze ciało), czy duszy (np. zmarli bywają określani jako cienie). Jednocześnie brak cienia lub jakiekolwiek z nim kłopoty znamionują pewne odchylenia od norm przyjętych dla kondycji ludzkiej (por. przypadek wampirów, czy — Piotrusia Pana). Cień bywał też obrazem ludzkiego życia, którego cechą w takim ujęciu jest ulotność, złudność, zagrożenie unicestwieniem w każdej chwili (M. Sęp-Szarzyński, Sonet II, Na słowa one Jopowe).
