Stanisław Wyspiański
Wesele
przytul mnie, Wojtecku, do siebie,
wole ciebie, wole ciebie.
WOJTEK
nuci
„Pójdze, Maryś, po niewoli...
Użycie jest tu dość oczywiste: mianowicie przy znamiennych opisach i przedstawieniach biedy, ale też ludzi biednych oraz dla wskazania ogólniejszych refleksji na temat tego, czym jest bieda i w jaki sposób kształtuje los i kondycję ludzką (np. w przypadku franciszkańskiego ideału życia świętego ubóstwo jest czynnikiem pożądanym).