Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

André Gide, Lochy Watykanu

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Akcja powieści Lochy Watykanu André Gide'a rozgrywa się kilka lat po roku 1890. Upłynęło ćwierć wieku od zjednoczenia Włoch i włączenia do nich dawnego Państwa Kościelnego razem ze stołecznym Rzymem, ale kolejny papież nadal nie uznaje aneksji i utraty swojej świeckiej władzy, odrzuca propozycje włoskiego rządu i uważa się za „więźnia Watykanu”.

Do położonego na południu Francji pałacyku pobożnej hrabiny Guy de Saint-Prix przybywa człowiek podający się za katolickiego księdza i wysłannika biskupa. W sekrecie przekazuje hrabinie przerażające wieści. Skonfliktowany ze świeckimi władzami papież został potajemnie porwany przez masonów z rządu i uwięziony w zamku Świętego Anioła. Na tronie papieskim zasiada podstawiony oszust, wykonujący złowieszcze plany masonerii. Na sfinansowanie planu uwolnienia papieża potrzebne są duże sumy pieniędzy, a wszystko trzeba utrzymać w ścisłej tajemnicy…

Lochy Watykanu to jedna z najgłośniejszych książek André Gide'a, pierwsze z jego dzieł, które zyskało sobie popularność wśród nowego pokolenia, wstępującego w życie po pierwszej wojnie światowej. Równocześnie to pierwsza książka Gide'a, która spotkała się z ostrą krytyką za antyklerykalizm i szerzenie amoralności. Sam autor, niechętny wobec tradycyjnej formy powieściowej, uważał Lochy Watykanu za sotie, błazeńską farsę o niekonwencjonalnej strukturze narracyjnej. Satyryczny tekst, z zawiłą fabułą z wątkiem sensacyjnym, opowiada zdarzenia z życia mężczyzn z trzech spokrewnionych rodzin. Tylko jeden z nich został potraktowany serio, młody zbuntowany człowiek z rozterkami egzystencjalnymi, krytyczny wobec tradycyjnej moralności i dążący do ustanowienia własnych zasad życiowych. Bohater ten, imieniem Lafcadio, wszedł w szeregi rozpoznawalnych, niemal symbolicznych postaci literackich, jak Raskolnikow, Stawrogin czy Józef K.

W roku 1947 André Gide został uhonorowany Nagrodą Nobla za „wszechstronną i znaczącą twórczość, w której problemy i uwarunkowania ludzkiej egzystencji zostały przedstawione z nieulękłym umiłowaniem prawdy i psychologiczną przenikliwością”.

Lochy Watykanu, opublikowane w 1914, mniej więcej w połowie kariery pisarskiej André Gide'a, zostały zakazane przez Kościół rzymskokatolicki wraz z innymi dziełami Gide'a w roku 1952 — rok po śmierci autora. Kilkanaście lat później Indeks ksiąg zakazanych został zniesiony.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

André Gide
Ottoline Morrell, domena publiczna, Wikimedia Commons

André Gide

Ur.
22 listopada 1869 w Paryżu
Zm.
19 lutego 1951 w Paryżu
Najważniejsze dzieła:
Lochy Watykanu (1914), Immoralista (1902), Fałszerze (1925)

Francuski prozaik i tłumacz, noblista, jeden z czołowych pisarzy pierwszej połowy XX wieku. Urodził się w rygorystycznie protestanckiej rodzinie z klasy średniej. Początkowo związał się z symbolistami, skupionymi wokół Mallarmégo. W wieku 21 lat wydał w Librairie de l'art indépendant swoją pierwszą, na wpół autobiograficzną powieść: Les cahiers d’André Walter (1891), która spotkała się z przychylnością krytyków, ale nie przyciągnęła uwagi publiczności. Pod wpływem symbolizmu pozostawały także jego kolejne książki, opublikowane w tym samym wydawnictwie, z których ostatnią były Paludes (1895), satyra na literackie środowisko Paryża.

Podróż inicjacyjna z Paulem Alberem Laurensem po Algierii i Tunezji w latach 1893-1894 i przyjaźń z Oscarem Wildem, spowodowały, że Gide zerwał z protestantyzmem i zaakceptował swój pociąg do młodzieńców. Od tego czasu jego twórczość zostaje zdominowana przez temat wolności jednostki, która odrzuca surowe nakazy religii i tradycyjnej moralności i poszukuje własnych zasad postępowania, by być w pełni sobą. Pierwszą jego książką z tego okresu były Pokarmy ziemskie (1897), dzieło złożone z fragmentów lirycznych, wspomnień, wierszy, notatek z podróży i aforyzmów, które wpłynęło na pokolenie młodych pisarzy, między innymi na Alberta Camusa i Jean-Paula Sartre'a.

Sławę przyniosły mu książki Immoralista (1902), historia mężczyzny, który podróżuje po Europie i Afryce Północnej, próbując przekroczyć ograniczenia konwencjonalnej moralności, oraz Lochy Watykanu (1914), zaliczane przez autora do utworów ,,błazeńskich", poruszających poważny problem, ale w niepoważnej formie. Wielki skandal wywołał Korydon (1924), książka zawierająca cztery dialogi sokratyczne w obronie homoseksualizmu. Wielowątkowe dzieło Fałszerze (1925), opublikowane po raz pierwszy przez magazyn literacki ,,Nouvelle Revue Française”, którego Guide był współzałożycielem w roku 1909, autor uznawał za swoją jedyną powieść. Ogółem napisał kilkadziesiąt książek.

W roku 1947 André Gide otrzymał literacką Nagrodę Nobla za „wszechstronną i znaczącą twórczość, w której problemy i uwarunkowania ludzkiej egzystencji zostały przedstawione z nieulękłym umiłowaniem prawdy i psychologiczną przenikliwością”.

W roku 1952 Kościół katolicki w Indeksie ksiąg zakazanych zakazał wszystkich dzieł Gide’a.