Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.pdf

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.epub

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

.mobi

inne formaty

Pobieranie audiobooka

Wybierz wersję dla siebie:

.mp3

Uniwersalny format, obsługiwany przez wszystkie urządzenia.

.mp3

OggVorbis

Otwarty format plików audio, oferujący wysokiej jakości nagranie.

.ogg

DAISY

Format dla osób z dysfunkcjami czytania.

DAISY

Jedna z najbardziej znanych i najsmutniejszych baśni J. Ch. Andersena. Opowiada historię małej dziewczynki, wywodzącej się z ubogiej rodziny, która zmuszona jest do sprzedawania zapałek, by zarobić na życie.

Wydarzenia przedstawione w baśni mają miejsce podczas jednego wieczoru, ostatniego dnia w roku. Ukazana jest ludzka obojętność, to jak często, prowadząc zabiegany i egoistyczny tryb życia, nie dostrzega się najbardziej potrzebujących.

Hans Christian Andersen to duński autor żyjący w latach 1805–1875, jeden z najpopularniejszych baśniopisarzy. Pisał również powieści, opowiadania, sztuki teatralne i wiersze, ale to baśnie należą do jego najbardziej znanych utworów. Nie chciał jednak, by kojarzono je z twórczością tylko dla dzieci — kierował je do wszystkich, niezależnie od wieku.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Hans Christian Andersen

Ur.: 2 kwietnia 1805 w Odense
Zm.: 4 sierpnia 1875 w Kopenhaga
Najważniejsze dzieła:: Calineczka, Dziewczynka z zapałkami, Królowa śniegu, Mała syrenka, Baśnie, Brzydkie kaczątko

Duński baśniopisarz i poeta. Po śmierci ojca, ubogiego szewca, który dla zarobku wziął udział w kampanii napoleońskiej, 14-letni Hans Christian opuścił dom i ruszył do Kopenhagi. Marzył o teatrze, lecz ani jego występy aktorskie, ani dzieła sceniczne (debiut 1829 r. Miłość na Wieży Mikołaja) nie zyskały uznania. Dzięki stypendium królewskiemu (1822) i wsparciu życzliwych ludzi skończył szkołę i został sławnym autorem. W uznaniu zasług otrzymał tytuł profesora (1851) i radcy (1874). Przyjaźnił się m.in. z Dickensem i braćmi Grimm. Andersen podkreślał, że jego baśnie są utworami poważnymi, nie tylko dla dzieci, ale i dla dorosłych.