- Modernizm X
- Other:
- Aforyzm
- Akt prawny
- Anakreontyk
- Artykuł
- Artykuł naukowy
- Bajka
- Bajka ludowa
- Ballada
- Baśń
- Dedykacja
- Dialog
- Dramat
- Dramat antyczny
- Dramat historyczny
- Dramat niesceniczny
- Dramat poetycki
- Dramat romantyczny
- Dramat szekspirowski
- Dramat wierszowany
- Dramat współczesny
- Dziennik
- Epigramat
- Epopeja
- Epos
- Epos rycerski
- Epos satyryczny
- Erotyk
- Esej
- Farsa
- Felieton
- Fraszka
- Gawęda
- Gawęda szlachecka
- Humoreska
- Hymn
- Idylla
- Komedia
- Kronika
- Lament
- Legenda
- List
- Manifest
- Melodramat
- Motto
- Nowela
- Oda
- Odczyt
- Odezwa
- Opowiadanie
- Pamiętnik
- Pieśń
- Poemat
- Poemat alegoryczny
- Poemat dygresyjny
- Poemat heroikomiczny
- Poemat prozą
- Pogadanka
- Poradnik
- Powiastka filozoficzna
- Powieść
- Powieść epistolarna
- Powieść poetycka
- Praca naukowa
- Proza poetycka
- Przypowieść
- Psalm
- Publicystyka
- Reportaż podróżniczy
- Rozprawa
- Rozprawa polityczna
- Satyra
- Sielanka
- Sonet
- Tragedia
- Tragifarsa
- Traktat
- Tren
- Wiersz sylabotoniczny
All matching works
Motifs and themes
Author: Fagus
- Ur. 22 listopada 1872 w Brukseli
- Zm. 9 listopada 1933 w Paryżu
- Najważniejsze dzieła:
- La Danse macabre, La Prière de quarante heures (Modlitwa czterdziestu godzin), La Guirlande à l'Épousée (Wieniec panny młodej)
Własc. Georges Faillet, pseud. Fagus a. Felicien Fagus.
Francuski poeta, przedstawiciel symbolizmu, publicysta i krytyk sztuki.
Syn uchodźców politycznych: rodzina wróciła do Belville we Francji, kiedy przyszły poeta miał 8 lat. Pracował jako urzędnik ubezpieczeniowy, potem miejski. W 1914 r. zmobilizowany.
Jego poglądy ewoluowały od anarchistycznych ku katolicko-monarchistycznym.
Podczas tzw. afery Dreyfusa solidaryzował się z Émilem Zolą, czego wynikiem było wydanie zbioru korespondencji Colloque sentimental entre Émile Zola et Fagus. Przyjaźnił się z Alfredem Jarry, Guillaumem Apollinairem, Paulem Léautaud i Augustem Rodinem.
Zginął potrącony przez samochód.
Period: Modernizm
- Czas
- 1880-1900 r.
- Najwybitniejsi twórcy
- europejscy: Ch. Baudelaire, J. A. Rimbauld, P. Verlaine, S. Mallarme, O. Wilde, A. Strindberg, R. M. Rilke, A. Błok, A. Czechow, M. Maeterlinck, H. Ibsen, G. B. Shaw; polscy: S. Wyspiański, G. Zapolska, S. Przybyszewski, W. Reymont, S. Żeromski
- Reprezentatywne gatunki
- dramat, powieść, aforyzm
Nowatorska tendencja w sztuce i literaturze przełomu XIX i XX w. W literaturze polskiej pojęcie to występuje często jako synonim Młodej Polski albo określenie wstępnej fazy jej rozwoju, ale tendencje modernistyczne miały charakter międzynarodowy. Znamienny był dla nich protest wobec kultury mieszczańskiej, poczucie kryzysu kultury (dekadentyzm, pesymizm) i poszukiwanie nowych form ekspresji (symbolizm, kult „sztuki dla sztuki”, zjawisko cyganerii artystycznej skłóconej ze środowiskiem filistrów; później naturalizm, ekspresjonizm, intuicjonizm). Najważniejsze ośrodki znajdowały się we Francji i Niemczech (m.in. wpływ filozofii H. Bergsona, A. Schopenhauera i F. Nietzschego), ale charakterystyczne było twórcze włączenie się do ogólnoeuropejskiego nurtu kultury państw dotąd pozostających na uboczu.