Motyw: Smutek

Cyprian Kamil Norwid

Aerumnarum plenus

Czemu mi smutno i czemu najsmutniej,

Mamże ci śpiewać ja — czy świat i czas?…

Och...

Czytaj więcej

Cyprian Kamil Norwid

Aerumnarum plenus

Więc to mi smutno — aż do kości smutno,

I to — że nie wiem, czy ten...

Czytaj więcej

Cyprian Kamil Norwid

Moja piosnka (I)

Lecz, nie kwiląc jak dziecię,

Raz wywalczę się przecie;

Złotostruna, nie opuść mię, lutni!

Czarnoleskiej...

Czytaj więcej

Cyprian Kamil Norwid

Nad grobem Julii Capuletti w Weronie

Nad Kapuletich i Montekich domem,

Spłukane deszczem, poruszone gromem,

Łagodne oko błękitu

Patrzy na gruzy...

Czytaj więcej

Cyprian Kamil Norwid

Nerwy

Lecz uniosłem — pół serca — nie więcej:

Wesołości?… — zaledwo ślad!

Pominąłem tłum, jak targ bydlęcy;

Obmierzł...

Czytaj więcej

Cyprian Kamil Norwid

Noc tysiączna druga

…zbite jak serce moje, może kamieniem figlarnego chłopca zbite — zalepił Lucio pierwszą połową listu mego...

Czytaj więcej

Cyprian Kamil Norwid

Noc tysiączna druga

Cóż to za noc?… To noc… Z «tysiąc nocy i jednej» to jest noc tysiączna...

Czytaj więcej

Cyprian Kamil Norwid

Promethidion

Autor, nie mając na celu rozumu, który zaczyna od negacji i kończy na negacji, to...

Czytaj więcej