Author: Casimir Delavigne

Ur.

4 kwietnia 1793 w Hawrze

Zm.

11 grudnia 1843 w Lyonie

Najważniejsze dzieła:

La Varsovienne (Warszawianka 1831 roku), Les Vêpres siciliennes (Nieszpory sycylijskie) (1819), Paria (1821), L'Ecole des vieillards (Szkoła starców) (1823)

Francuski poeta i dramaturg; miał zwyczaj pisywać utwory okolicznościowe, pierwszy z nich, Dytyramb na narodziny króla Rzymu (Dithyrambe sur la naissance du roi de Rome; chodzi o syna Napoleona I i jego drugiej żony Marii Ludwiki, zwanego również Orlątkiem, a później księciem Reichstadtu, urodzonego 20 marca 1811 r. w Paryżu) zaskarbił mu wdzięczność dworu i zapewnił posadę. Wśród innych liryków będących reakcją na bieżące wydarzenia wymienić można upamiętniające klęskę Napoleona: Waterloo i Devastation du musee (wyd. w tomie Messéniennes 1818), dzięki którym Delavigne zyskał sławę, którą utwierdziła premiera jego sztuki Nieszpory syscylijskie w teatrze Odeon w 1819 r. Natomiast z powodu tragedii Paria (1821; na jej motywach powstała opera Moniuszki w 1869), stanowiącej krytykę ustroju kastowego w Indiach, a w rzeczywistości klasowego w Europie, utracił łaskę króla Ludwika XVIII i synekurę honorowego bibliotekarza; niezwłocznie jednak Ludwik Filip, książę Orleanu przyjął go na stanowisko bibliotekarza w Palais Royal, co zapewniło mu byt na resztę życia. W roku 1825 został wybrany w poczet członków Akademii Francuskiej, dzięki cieszącej się popularnością komedii Szkoła starców.
Delavigne sprzyjał ruchom wyzwoleńczym i wolnościowym, popierał powstania greckie, a podczas rewolucji lipcowej 1830 roku napisał przebojową, La Parisienne do muzyki Aubera, którą śpiewała cała Francja; piosenka stała się równie znana jak Marsylianka. Na jej wzór Delavigne napisał La Varsovienne jako wyraz przychylności Polsce i Polakom; została ona przełożona przez Karola Sienkiewicza i jest znana jako Warszawianka 1831 roku.