Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 446 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Twórczość
powieść psychologiczna
powieść grozy
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Ballada
Baśń
chanson de geste
Dramat
Dramat niesceniczny
Dramat poetycki
Dramat romantyczny
Dramat szekspirowski
Dramat wierszowany
Dramat współczesny
Dziennik
Epika
Epos
Esej
Felieton
Gawęda
Hymn
Komedia
Komediodramat
Kronika
Liryka
Nowela
Opowiadanie
Pamiętnik
Pieśń
Poemat
Poemat dygresyjny
Poemat prozą
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
powieść historyczna
powieść kryminalna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
powieść przygodowa
Psalm
Reportaż
Reportaż podróżniczy
Różne
Rozprawa
Sonet
Tragedia
Traktat
Wiersz
Wtem, panie! nasz Kazimierz! ów Kazimierz młody!
Skoczył w tłumy Baszkirów i z tłumu wyskoczył...
Juliusz Słowacki
Kordian
Wymyśliła męczeństwo… Wziąwszy czaszkę spadłą
Z Burbońskiego tułowu — krwawą i pobladłą,
Wsadziła ją na tułów...
Juliusz Słowacki
Kordian
Siedź i słuchaj! Wiem koniec zabawnej powieści.
Na piękny żart się zdobył lubownik niewieści;
Jak...
Juliusz Słowacki
Król-Duch
Taka jej bladość! nieco ku błękitom
Nachylona już zgonu okropnością,
Takie ust perły! Wisły Amfitrytom...
Juliusz Słowacki
Ksiądz Marek
I znów o każdym upiorze,
O każdym mieczu, magnacie,
Mówił powieści osobne,
Jak sędzia na...
Juliusz Słowacki
Książę niezłomny
Więc, królu, abyś nie sądził,
Że ten trup, po którym lament
Morskie podniosą Syreny,
Podlejszej...
Juliusz Słowacki
Lambro
Podłoga zroszona
I krew… na martwym spotknąłem się ciele.
Lampę odkryję… O Boże! to ona...
Juliusz Słowacki
Lambro
Okropny widok! Ta krew, co się warzy,
Co poplamiła jej szat aksamity,
Na twarzy smutek...
Juliusz Słowacki
Lilla Weneda
Harfa w skrzyni,
Wenedo, otwórz.
ROZA WENEDA zdejmuje wieko ze skrzyni harfowej i cofa się...
Juliusz Słowacki
Maria Stuart
Bierze lampę i oświeca nią twarz Nicka.
Zobaczę go raz jeszcze… Jak twarz jego zbladła...
Motyw: Trup
Ciało człowieka zmarłego, będące namacalnym znakiem obecności śmierci budzi automatycznie przerażenie, strach, narusza porządek egzystencji i aby ów porządek przywrócić, należy poddać trupa odpowiednim zabiegom i ukryć jego rozkład przed oczami żyjących. Wiąże się z tym wiele obrzędów (balsamowanie lub kremacja, złożenie do grobu. (zob. też: śmierć, żałoba, pogrzeb, grób, cmentarz, gotycyzm). Fantazmatyczne twory takie jak upiór, czy wampir budzą przerażenie, ponieważ są trupami „niedoprowadzonymi do porządku”. Naruszenie porządku stanowi też pojawiający się żyjącym duch — to, że nie podążył on za swoim ciałem do innej rzeczywistości, oddzielonej od świata żyjących stanowi rodzaj egzystencjalnego skandalu.