Motif: Natura,
genre: Poemat dygresyjny

Skoro dla współczesnych antropologów opozycja między naturą a kulturą w sposób oczywisty została zniesiona, pozostaje nam wskazywanie na historyczne już poglądy na temat tego, czym jest natura oraz zaznaczanie opisów oddziaływania na życie i wyobrażenia ludzi potężnego świata żywiołów i sił kosmicznych (słońca, księżyca, gwiazd), wyznaczających nieprzerwanie upływ czasu przez zmienność pór roku.

Odmiana poematu epickiego powstała w epoce romantyzmu. Utwór narracyjny, wierszowany, o luźnej, fragmentarycznej kompozycji, najczęściej powiązanej wątkiem podróży bohatera lub wątkiem romansowym. Fabuła poematu dygresyjnego (często epizodyczna, porwana, pełna niedopowiedzeń) stanowi jedynie pretekst do dygresji narratora na rozmaite tematy: związane ze sztuką, literaturą, historią, polityką, wypowiedzi autotematyczne, anegdoty itp. Narrator zaznacza umowność fabuły, zwraca uwagę na sam akt twórczy, często jest ironiczny, zaznacza swój subiektywizm, bohaterów traktuje z dystansem, niekiedy żartobliwie lub złośliwie. Znanymi poematami dygresyjnymi są np. Wędrówki Childe Harolda George'a Byrona, Eugeniusz Oniegin Aleksandra Puszkina czy Beniowski Juliusza Słowackiego.