Theme Noc
in work Sekret

I oto luna łagodnie się toczy
Nad tynkowane biało twarze ludzi.
Błysną robaczki, jak uśpione...
↓ Expand fragment ↓
I oto luna łagodnie się toczy
Nad tynkowane biało twarze ludzi.
Błysną robaczki, jak uśpione oczy,
I woń jaśminów ku śmierci nie zbudzi.
Aż znów w wiejących krzewach krzyknie zwierzę,
Schrypnięte strasznie. Teraz jeno wiew
I księżyc wraca na pradawne leże,
Usypia w gaju posrebrzany krzew.
↑ Hide fragment ↑
Theodor Däubler, Sekret

Loading