Spis treści
Rozmaryn[1]
1
Żołnierz, Kobieta, Miłość niespełniona, RoślinyO mój rozmarynie, rozwijaj się
O mój rozmarynie, rozwijaj się
Pójdę do dziewczyny, pójdę do jedynej —
Zapytam się.
5
A jak mi odpowie: nie kocham cię,
A jak mi odpowie: nie kocham cię,
Ułani werbują, strzelcy maszerują —
Zaciągnę się.
Dadzą mi buciki z ostrogami,
10Dadzą mi buciki z ostrogami
I siwy kabacik, i siwy kabacik
Z wyłogami.
Dadzą mi konika cisawego,
Dadzą mi konika cisawego
15I ostrą szabelkę, i ostrą szabelkę
Do boku mego.
Przypisy
[1]
Rozmaryn — piosenka zyskała niezwykłą popularność w czasie I wojny światowej dzięki drużynom strzeleckim i legionom Piłsudskiego; przyjmujemy za Władysławem Jeziorskim (tegoż, Nowy śpiewnik polski 1914–1917, Kraków 1917), że tak jak melodia, również początkowe zwrotki (być może nawet sześć z nich) są pochodzenia ludowego. Dalsze dopisał prawdopodobnie poeta legionowy Wacław Denhoff-Czarnocki. [przypis edytorski]