— Jakże ci dziś, chłopcze?
— Dobrze — odparł obojętnie.
Starzec schylił się i pocałował go w czoło.
— Głowa nie boli?
— Nie. Nic mi nie jest.
— Może chcesz czego?
— Nie, dziadku, dziękuję!
Było to zwykłe pytanie i niezmienna odpowiedź od kilku tygodni.
Była to rozpacz dziada, ta niczym niezwalczona apatia.
— No przecie, może byś się przejechał? Ruch ci służy.
— Kiedy bo nie chcę.
— Może byś się przeszedł trochę?
— Ej, nie.
— Może byś rad czytać?
— Dobrze mi tak. Nic mi się nie chce, dziadku, nic.
Loading