Niestatek (Oczy są ogień, czoło jest zwierciadłem...)

Ur.

24 czerwca 1621 r. w Wiśniczu pod Krakowem

Zm.

8 stycznia 1693 r. w Paryżu

Najważniejsze dzieła:

Lutnia (1661, powst. 1638-1660), Kanikuła (1647), Fraszki (1645), Nagrobek (1647), Pokuta w kwartanie (1652), Pieśni (1658)

Wszechstronnie wykształcony poeta i tłumacz polski, a także polityk związany z dworem królewskim i wysoki urzędnik państwowy. Jeden z czołowych twórców polskiej poezji barokowej. Jego utwory, wzorowane na modnym wówczas sposobie pisania zwanym „marinizmem”, cechuje tematyka miłosna, towarzyska i polityczna. Opierają się na ciekawym pomyśle („koncept”), zawierają różnorodne środki stylistyczne (niespotykane metafory czy odważne porównania), a kończą się zaskakującą pointą.
Dzięki znajomości języków obcych, Morsztyn znakomicie przełożył utwory Corneille'a, Tassa oraz Marina. Jego tłumaczenia uznane zostały za wielkie osiągnięcia sztuki translatorskiej.

• autor: Olga Krawczak