wpada do sklepu Maruszewicz, ten przyjaciel pani baronowej Krzeszowskiej. Widzę — magnat całą gębą! Na brzuchu...
— Piękne to musi być towarzystwo u takiego księcia! Stroje, elegancja…
— Nie tak piękne, jak się...
Następnie wsiadł do przedziału drugiej klasy i zastał tam księdza, który przez cały czas podróży...
…Ze smutkiem od kilku lat uważam, że na świecie jest coraz mniej dobrych subiektów i...
W teatrze trafił się panu Ignacemu cały szereg niespodzianek.
Przede wszystkim wszedł on na schody...
Stary subiekt wydobył nawet małą lornetkę i zaczął przypatrywać się fizjognomiom; przy tej zaś okazji...
Panna Izabela jest znowu sama w swoim gabinecie; upadła na szezlong i obu rękami zasłoniła...
Były tam eleganckie dorożki obsługujące złotą młodzież i dorożki zwyczajne, wzięte na godziny przez emerytów...
zajmowało go wielkiej doniosłości pytanie, które streścił w dwu wyrazach, frak czy surdut?
„Jeżeli włożę...
Zapiął marynarkę na guzik pod szyją, wyprostował się i poszedł z listem do swego mieszkania...
Znamy dokładnie suknie Izabeli Łęckiej, wiemy, co nosił Werter — jego stroje wykreowały modę, którą swego czasu naśladowali masowo nadwrażliwi romantyczni młodzieńcy skupieni na doznawaniu weltschmerzu. Pisarze ubierali bohaterów z dużą dokładnością i sądzimy, że nie jest to bez znaczenia. Reymont, który miał pewne doświadczenie krawieckie ubierał bohaterki zgodnie z obowiązującą modą lub ludowym obyczajem. Stroje Daisy z Wampira też są nieprzypadkowe. Pod hasłem strój (połączonym pewnym pokrewieństwem z przebraniem) zbieramy co celniejsze fragmenty literackie poświęcone ubiorom.
