Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 447 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Na Boga, śpieszmy ku domowi ojca.
Jak miłym światłem księżyc wszystko oblał!
Księżyc...
William Shakespeare (Szekspir)
Poskromienie złośnicy
KATARZYNA
Wsadź palec w oczy biednemu kurczątku,
Żeby przynajmniej miała czego płakać.
BIANKA
Z mojego...
Motyw: Pokora
Pokora to cnota tych, którzy potrafili wyrzec się pychy i przyrodzonego człowiekowi egoizmu. Najczęściej znajdziemy ją w wizerunkach chrześcijańskich świętych (św. Aleksy) albo z woli poety „aspirujących” do tej roli (ksiądz Piotr, ksiądz Robak). Poza tym pokora jest podstawową cnotą „maluczkich” — ludzi prostych. Jako cnota i wartość zarazem, pokora pojawia się również w innych kontekstach światopoglądowych.