Motif: Uroda,
author: Kazimierz Stabrowski,
period: XX wiek

Dołączając ten motyw do naszej listy, mieliśmy na uwadze urodę szeroko rozumianą; hasło to ma służyć wskazywaniu różnych sposobów dbania o wygląd i pielęgnacji ciała (kąpiele, upinanie fryzur, czynności związane z ubieraniem się i upiększaniem w ogóle). Fragmenty te, zebrane razem, mogą dać ciekawy materiał socjologiczny.

Ur.

21 listopada 1869 w Kruplanach k. Nowogródka

Zm.

10 czerwca 1929 w Garwolinie

Najważniejsze dzieła:

Portret żony (1908), Na tle witrażu (Paw) (1908), Portret Wandy Siemaszkowej (1910), Opowieść (1910)

Malarz; studiował w na Akademii Sztuk Pięknych Petersburgu i w Académie Julian w Paryżu. Podróżował na Wschód, w 1893 roku odwiedził: Bejrut i Palestynę, Odessę, Konstantynopol, Grecję, Egipt, w latach 1909-1913: Francję, Niemcy, Szwecję, Hiszpanię, Włochy i Wyspy Kanaryjskie, w latach 20. Grecję, Turcję, Maroko, Bośnię, Szwecję i Norwegię. Był członkiem prestiżowego Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” i założycielem ugrupowania artystycznego Sursum Corda. Od 1909 roku pełnił funkcję dyrektora Warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, odgrywał ważną rolę jako animator warszawskiej sceny artystycznej. Inspiracją do obrazu Na tle witrażu (Paw) było jedno ze szkolnych wydarzeń: słynny bal karnawałowy studentów Warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, który odbył się w Warszawie w 1908 roku, a dokładnie: wystrój sal z witrażami i przebranie studentki Zofii Jakimowicz – bibułkowa suknia przypominająca pawia. Pośród innych portretów autora Na tle witrażu (Paw) oraz pejzaże otrzymały charakterystyczny fantastyczno-symboliczny nastrój, wynikający częściowo z dekoracyjnej, bliskiej secesji stylizacji, częściowo zaś stanowiący pogłos fascynacji Stabrowskiego teozofią i ezoteryką.