Przyjaciele Wolnych Lektur otrzymują dostęp do specjalnych publikacji współczesnych autorek i autorów wcześniej niż inni. Zadeklaruj stałą wpłatę i dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur.
Genre: Personifikacja,
motif: Młodość,
author: Edward Wittig
- Personifikacja X
- Other:
- Akt
- Alegoria
- Autoportret
- Epitafium
- Ikona
- Krucyfiks
- Madonna z dzieciątkiem
- Malarstwo historyczne
- Malarstwo religijne
- Marina
- Martwa natura
- Matka Boska z Dzieciątkiem
- Nokturn
- Obraz
- Odznaczenie
- Ołtarz
- Ołtarz skrzydłowy
- Panorama
- Pejzaż
- Pejzaż miejski
- Pieta
- Pomnik
- Portret
- Portret alegoryczny
- Portret konny
- Portret reprezentacyjny
- Portret trumienny
- Portret zbiorowy
- Przedstawienie świętych
- Realizm
- Scena alegoryczna
- Scena batalistyczna
- Scena batalistyczne
- Scena historyczna
- Scena mitologiczna
- Scena religijna
- Scena rodzajowa
- Scena symboliczna
- Sielanka
- Sztafaż
- Weduta
- Wnętrze
- Młodość X
Genre: Personifikacja
Motif: Młodość
Motywem tym oznaczamy wypowiedzi charakteryzujące młodość jako etap ludzkiego życia, często związany z niedojrzałością, brakiem doświadczenia, ale też ogromem możliwości, rozmaitych potencji. Bywa najczęściej przeciwstawiana starości. Młodością nazywany jest okres między dzieciństwem a dorosłością, kończący się wraz z podjęciem określonych ról społecznych (żony, matki, przywódcy itd.).
Author: Edward Wittig
- Ur.
- 22 września 1879 w Warszawie
- Zm.
- 3 marca 1941 w Warszawie
- Najważniejsze dzieła:
- Ewa, rzeźba w Parku Ujazdowskim w Warszawie (1911); Walka, grupa rzeźbiarska (1916); Pomnik Lotnika w Warszawie (1932); Nagrobek Jana Wojsznar-Opielińskiego na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (1926); Pomnik Juliusza Słowackiego w Warszawie (1932)
Rzeźbiarz, członek grupy artystycznej „Rytm”, członek Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka". Student Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu pod kierunkiem J. Tautenheima (1897-1900) oraz w École des Beaux-Arts w Paryżu, w pracowni M. Jouvray, uczennicy Auguste Rodina i Luciena Schnegga. W okresie 1914-1920 był profesorem Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie oraz Politechniki Warszawskiej. We wczesnym okresie tworzył rzeźby o tematyce symbolicznej, wykazujące pewne wpływy Auguste Rodina. Później skłonił się ku mocnym kontrastom jasno rozgraniczonych brył, by ok. 1910 roku poddać się ogólnoeuropejskiej tendencji stanowiącej reakcję na rodinizm w rzeźbie. Forma jego prac stała się monumentalna a zarazem uproszczona, wyzbyta z wszelkich detali i niuansów modelunku.