Autor: Teodor Axentowicz

Ur.

13 maja 1859 w Braszowie w Siedmiogrodzie

Zm.

26 sierpnia 1938 w Krakowie

Najważniejsze dzieła:

Kołomyjka (1895), Święto Jordanu (Święcenie wody) (1893), Czytająca (1899), Portret damy w czarnej sukni (1906)

Malarz, grafik, rysownik okresu Młodej Polski. Rozpoznany jako portrecista oraz autor scen rodzajowych inspirowanych rodzimą kulturą ludową. Te ostatnie powstały na podstawie szkiców przywiezionych przez malarza z Huculszczyzny. Utrwalone na płótnach obserwacje barwnych strojów, religijnych zwyczajów, scen rodzajowych z obejścia wiejskiego tworzą zestaw wyobrażeń chłopomanii, charakterystycznej dla krakowskiego środowiska intelektualistów z początku XX wieku. Axentowicz studiował w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych, a później w pracowni E. A. Carolusa-Durana w Paryżu. Związał się z paryską emigracją i był stałym bywalcem salonów. W latach 90. XIX wieku, zgodnie z ówczesną modą, odbył szereg podróży: do Rzymu i do Londynu. Utrzymywał stałe kontakty ze środowiskiem wiedeńskiej secesji. W 1894 roku współtworzył z Janem Styką i Wojciechem Kossakiem Panoramę Racławicką, która obecnie jest eksponowana we Wrocławiu. Rok później wrócił na stałe do Polski, do Krakowa, gdzie objął profesurę w Szkole Sztuk Pięknych. W 1897 roku założył szkołę malarską dla kobiet. W późniejszych latach został rektorem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych.