- Other:
- Akt
- Alegoria
- Autoportret
- Epitafium
- Ikona
- Krucyfiks
- Madonna z dzieciątkiem
- Malarstwo historyczne
- Malarstwo religijne
- Marina
- Martwa natura
- Matka Boska z Dzieciątkiem
- Nokturn
- Obraz
- Odznaczenie
- Ołtarz
- Ołtarz skrzydłowy
- Panorama
- Pejzaż
- Personifikacja
- Pieta
- Pomnik
- Portret
- Portret alegoryczny
- Portret konny
- Portret reprezentacyjny
- Portret trumienny
- Portret zbiorowy
- Przedstawienie świętych
- Realizm
- Scena alegoryczna
- Scena batalistyczna
- Scena batalistyczne
- Scena historyczna
- Scena mitologiczna
- Scena religijna
- Scena rodzajowa
- Scena symboliczna
- Sielanka
- Sztafaż
- Weduta
- Wnętrze
- Praca X
Author: Bernardo zw. Canaletto Bellotto
- Ur.
- 30 stycznia 1721 w Wenecji
- Zm.
- 17 listopada 1780 w Warszawie
- Najważniejsze dzieła:
- Widok Warszawy od strony Pragi (1770), Widok Warszawy z tarasu Zamku Królewskiego (1773), Widok Ujazdowa i Łazienek (1776), Krakowskie Przedmieście od strony Nowego Światu (1778), Kościół brygidek i Arsenał w Warszawie (1780)
Malarz i grafik, uczeń swojego wuja Antonio Canal, zwanego Canalletto, słynnego weneckiego weducisty, czyli autora widoków miasta. Od 1767 związany z Warszawą, jako malarz królewski na dworze Stanisława Augusta. Autor niezwykle precyzyjnych, realistycznych ujęć warszawskich ulic. Narzędziem pracy, które pozwalało wydobywać najdrobniejsze detale i osiągnąć taką głębię ostrości była camera obscura (inaczej kamera otworkowa, prototyp aparatu fotograficznego – prosty optyczny przyrząd, pozwalający otrzymać na tylnej ściance camery odwrócony obraz rzeczywistości). Obrazy Canaletta były przeznaczone do rezydencji Stanisława Augusta, m.in. Zamku Królewskiego. Po drugiej wojnie światowej posłużyły jako niezastąpione źródło ikonograficzne przy odbudowie stolicy.
Motif: Praca
Jest to motyw przejawiający się w wielu dziełach literackich i występujący w każdej epoce. W mitologii możemy wyróżnić pracę Hefajstosa. W Biblii ukazana jest praca Boga (Ks. Rodzaju) — systematyczny wysiłek stwórczy, który został rozłożony symbolicznie na sześć dni, po których nastąpił dzień odpoczynku. Praca może mieć różny charakter. Wyróżnia się pracę żmudną, ponad siły (Satyra na leniwych chłopów, gdzie pewien szlachcic zarzucał chłopom lenistwo i pozorowanie pracy), pracę nieefektywną, bezsensowną (por. Syzyfowe prace; Syzyf, władca Koryntu, ukarany przez bogów, musiał wtaczać na górę ogromny kamień, który stale wyślizgiwał mu się z rąk, gdy był blisko celu i musiał rozpoczynać pracę od początku). Praca może mieć wydźwięk pozytywny jako wartość i błogosławieństwo. Afirmację pracy przedstawia Jan Kochanowski w Pieśni świętojańskiej o sobótce: uczciwy, pracowity człowiek może żyć dostatnio i spokojnie dzięki ziemi, którą uprawia.