Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Widziałeś piękny zapał młodziana —
Dzisiaj tę duszę czyż poznać można?
Tak samolubna, taka ostrożna!
Widziałeś...
Władysław Syrokomla
Marcin Studzieński
Do bolejącej kochanka duszy,
Zajrzał jaśniejszy promyk wesela:
Bo zawżdy serce zbywa kamienia,
Gdy powinności...
Władysław Syrokomla
Trzy gwiazdki
— Obdarzcie dziada, co pod waszą chatą!
Dajcie mi chleba, o więcéj nie pytam;
Bóg was...
Władysław Syrokomla
Urodzony Jan Dęboróg
Ani śni się ojcu, matce,
Co ci miło? co cię bodzie?
Dusza rwie się jak...
Władysław Syrokomla
Urodzony Jan Dęboróg
— «Niechaj przyszły dziedzic Dęboroża,
A godny syn waszmości, za mnie już dogada,
Czy chce wojny...
Motyw: Serce
Motywem tym szczególnie chętnie posługiwano się w literaturze okresu preromantyzmu (por. Cierpienia młodego Wertera Goethego) i romantyzmu, kiedy to serce przeciwstawiano rozumowi. Pod nazwą serce kryje się czasem intuicja, umiejętność współodczuwania z innymi, zdolność do miłości i miłosierdzia, wrażliwość, pozaracjonalna mądrość, czy wiedza, a wreszcie — dusza.